загрыме́ць сов.

1. загреме́ть; загрохота́ть;

е́ў гром — загреме́л гром;

е́лі гарма́ты — загреме́ли (загрохота́ли) ору́дия;

2. перен. (упасть) загреме́ть;

з. уні́з па прысту́пках — загреме́ть вниз по ступе́нькам

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Gedröhn

n -(e)s гру́кат, гром

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

загруката́ць, загру́каць nfangen* zu pltern [zu rttern]; nfangen* zu krchen [zu rllen, zu dnnern, zu grllen] (пра гром)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раката́ць dnnern vi (гром); rttern vi (воз); srren vi (гусці)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bolt from the blue

гром зь я́снага не́ба; нечака́нае здарэ́ньне; неспадзе́ўка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

неўнікнёны, ‑ая, ‑ае.

Якога нельга ўнікнуць; непазбежны. Гром грымеў... Неўнікнёны свой лёс Сустракаў недабіты вораг. Дзяргай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гры́мнуць сов.

1. прогреме́ть, загреме́ть, загрохота́ть; гря́нуть; гро́хнуть;

~нулі стрэ́лы — загреме́ли вы́стрелы;

~нуў гром — загреме́л (прогреме́л, загрохота́л) гром;

~нула пу́шка — гро́хнула пу́шка;

~нула «ўра» — гря́нуло «ура́»;

2. разг. (упасть) гро́хнуться, бря́кнуться;

3. (бросить с силой) гро́хнуть, бря́кнуть;

4. перен. гря́нуть; разрази́ться;

~нула вайна́ — гря́нула война́;

паку́ль гром не ~мне, мужы́к не перахры́сціццапосл. пока́ гром не гря́нет, мужи́к не перекре́стится

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

thunderbolt [ˈθʌndəbəʊlt] n. уда́р гро́му

like a thunderbolt from a clear sky як гром з я́снага не́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ве́сні, ‑яя, ‑яе.

Паэт. Веснавы. На вясёлкавым кані Едзе першы весні гром Нашым полем за сялом. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мэ́рам, прысл.

Абл. Нібы, быццам. За бліскавіцаю грукнуў гром, мэрам выстрал з дзесяткаў гармат, ускалыхнуўшы зямлю. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)