смакава́ць несов.

1. прям., перен. смакова́ть;

с. ко́жны глыто́к — смакова́ть ка́ждый глото́к;

с. анекдо́т — смакова́ть анекдо́т;

2. про́бовать;

с. напе́рад — предвкуша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гло́тка ’глотка’ (БРС., Касп., Бяльк.). Рус. гло́тка, укр. гло́тка ’тс’. Параўн. балг. глъ́тка ’глотка; глыток’, макед. голтка ’тс’. Фасмер (1, 415) адносіў да глото́к і параўноўваў з лац. glūtusглыток’, улічваючы магчымасць гукапераймання. Трубачоў (Эт. сл., 6, 159) лічыць вытворным ад асновы дзеяслова glъtati ’глытаць’. З пункту гледжання лінгвістычнай геаграфіі цікавым з’яўляецца той факт, што гэта лексема вядома толькі на абмежаванай тэрыторыі (няма ў зах.-слав. мовах) і яе можна аднесці да ліку праславянскіх дыялектызмаў. Гэта тым больш цікава, што дзеяслоў, ад якога ўтворана данае слова, вядомы на больш шырокай тэрыторыі (уключаючы і зах.-слав. мовы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Каўта́ць ’глытаць’ (дыял.; ТСБМ, БРС, Шат.), каўтану́ць ’праглынуць’ (Сцяшк. МГ), каўтокглыток’. Параўн. рус. дыял. колтну́ть ’глытнуць’, колто́кглыток’, укр. ковта́ти ’глытаць’, ’каўтаць’. Фасмер (2, 297) параўноўвае з польск. kłtać. Але паводле Слаўскага, 274, польскае слова нідзе не зафіксавана. Магчыма, мы маем справу з двума прасл. варыянтамі слова: *glъt‑ і *kъlt‑. Пры гэтым трэба мець на ўвазе, што і.-е. адпаведнікі ёсць толькі для варыянта *glъt‑: параўн. ст.-рус. глътати, чэш. hltati, балг. гъ́лтам і г. д., якія блізка стаяць да лац. glūtio glūtīre ’глытаць’. Параўн. Фасмер, там жа; Траўтман, 93; падрабязна, з аглядам літаратуры, Трубачоў, Эт. сл., 6, 157–158.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wee1 [wi:] adj. infml мале́нькі, малюпа́сенькі;

a wee bit кры́шку;

a wee lad немаўля́;

a wee of whisky глыто́к ві́скі;

the wee folk гно́мы; фе́і

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Клык1 ’ікол’ (Сцяшк., Сержп. Пр.). Укр. клик, рус. клык, польск. kłyk, чэш. klyk, н.-луж. kłyk ’тс’. Прасл. klykъ да kъltiліт. kùlti ’малаціць, біць’, лат. kułt ’тс’ (Слаўскі, 2, 278–279).

Клык2глыток’ (З нар. сл.). Гл. клыкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nip1 [nɪp] n.

1. шчыпо́к;

give smb. a nip ушчыпну́ць каго́-н.

2. уку́с;

The dog gave me a nip on the arm. Сабака ўкусіў мяне за руку.

3. пахалада́нне;

There’s a nip in the air today. Сёння мароз пашчыпвае.

4. infml глыто́к, ча́рачка (спіртнога);

a nip of whisky глыто́к, ча́рачка ві́скі;

take a nip прапусці́ць па мале́нькай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

łyczek

м. глыток; глыточак;

pić co (małymi) łyczkami — піць што (маленькімі) глыточкамі; піць патроху (памалу)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

slug

[slʌg]

n.

1) смоўж смаўжа́, сьлізьня́к -а́ m.

2) кава́лак мэта́лу (няпра́вільнай фо́рмы); ку́ля ы́страленая)

3) жэто́н для аўтама́та

4) Sl. глыто́к; ча́рка (гарэ́лкі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sup

I [sʌp]

v., (-pp-)

вячэ́раць; дава́ць вячэ́ру, частава́ць вячэ́рай

II [sʌp]

1.

v., (-pp-)

сёрбаць; піць малы́мі глытка́мі

2.

n.

малы́ глыто́к, каўто́к -ка́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

drink1 [drɪŋk] n.

1. напі́так, напо́й;

Give me a drink of water. Дайце мне глыток вады.

2. спіртны́ напі́так;

take to drink уцягну́цца ў п’я́нства;

drive smb. to drink даво́дзіць каго́-н. да п’я́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)