Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Гло́тка ’глотка’ (БРС., Касп., Бяльк.). Рус.гло́тка, укр.гло́тка ’тс’. Параўн. балг.глъ́тка ’глотка; глыток’, макед.голтка ’тс’. Фасмер (1, 415) адносіў да глото́к і параўноўваў з лац.glūtus ’глыток’, улічваючы магчымасць гукапераймання. Трубачоў (Эт. сл., 6, 159) лічыць вытворным ад асновы дзеяслова glъtati ’глытаць’. З пункту гледжання лінгвістычнай геаграфіі цікавым з’яўляецца той факт, што гэта лексема вядома толькі на абмежаванай тэрыторыі (няма ў зах.-слав. мовах) і яе можна аднесці да ліку праславянскіх дыялектызмаў. Гэта тым больш цікава, што дзеяслоў, ад якога ўтворана данае слова, вядомы на больш шырокай тэрыторыі (уключаючы і зах.-слав. мовы).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Каўта́ць ’глытаць’ (дыял.; ТСБМ, БРС, Шат.), каўтану́ць ’праглынуць’ (Сцяшк. МГ), каўток ’глыток’. Параўн. рус.дыял.колтну́ть ’глытнуць’, колто́к ’глыток’, укр.ковта́ти ’глытаць’, ’каўтаць’. Фасмер (2, 297) параўноўвае з польск.kłtać. Але паводле Слаўскага, 274, польскае слова нідзе не зафіксавана. Магчыма, мы маем справу з двума прасл. варыянтамі слова: *glъt‑ і *kъlt‑. Пры гэтым трэба мець на ўвазе, што і.-е. адпаведнікі ёсць толькі для варыянта *glъt‑: параўн. ст.-рус.глътати, чэш.hltati, балг.гъ́лтам і г. д., якія блізка стаяць да лац.glūtio glūtīre ’глытаць’. Параўн. Фасмер, там жа; Траўтман, 93; падрабязна, з аглядам літаратуры, Трубачоў, Эт. сл., 6, 157–158.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
wee1[wi:]adj.infml мале́нькі, малюпа́сенькі;
a wee bit кры́шку;
a wee lad немаўля́;
a wee of whiskyглыто́к ві́скі;
the wee folk гно́мы; фе́і
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)