глыто́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. глыто́к глыткі́
Р. глытка́ глытко́ў
Д. глытку́ глытка́м
В. глыто́к глыткі́
Т. глытко́м глытка́мі
М. глытку́ глытка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

глыто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. Аднаразовы рух мускулаў глытальных мышцаў пры глытанні.

Выпіць за два глыткі.

2. Колькасць вадкасці, якая глытаецца за адзін раз.

Г. вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глыто́к, -тка́ м. глото́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глыто́к, ‑тка, м.

1. Аднаразовы рух глытальных мышцаў пры глытанні; глытальны рух. Піў захліпаючыся, глыбокімі глыткамі. Напіўшыся, прылёг на левы бок. Хомчанка.

2. Колькасць яды або вадкасці, якую можна праглынуць за раз. Маленькі глыток. □ [Лялькевіч] выцер рукавом пот і, закінуўшы галаву, пачаў піць павольна, смакуючы кожны глыток. Шамякін. // Зусім невялікая колькасць яды або пітва. У бязмежнай прасторы сіняй не знайсці ні глытка вады. А. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глыто́к м. Schluck m -(e)s, -e;

глыто́к вады́ ein Schluck Wásser;

зрабі́ць глыто́к éinen Schluck nehmen*;

піць глытка́мі schlúckweise trínken*;

адны́м глытко́м auf éinen Schluck, in einem Zug

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

глыток; каўток (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

глото́к глыто́к, -тка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хлебо́к уст., прост. глыто́к, -тка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

халт, ‑а, М ‑лце, м.

У выразе: на адзін халт — на адзін глыток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адглыну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што і чаго.

Адпіць глыток чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)