Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
каці́ны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ката. Каціная лапа. □ Цыля трымала ў хаце цэлы каціны гадавальнік — аж шэсць.. мурак.Сачанка.// Уласцівы кату, такі, як у ката. Па стале кацінымі зрэнкамі свяціліся рыскі цыферблата будзільніка.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ласасёвы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да ласося. Ласасёвая ікра.// Звязаны з лоўляй і развядзеннем ласося. Ласасёвая пуціна. Ласасёвы гадавальнік.
2.узнач.наз.ласасёвыя, ‑ых. Сямейства рыб, да якога адносяцца ласось, сіг, гарбуша, кета і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плодагадава́льнік, ‑а, м.
Гадавальнік для развядзення і вырошчвання раслін. Нараўлянскія лесаводы стварылі ў сваёй гаспадарцы спецыяльныя плодагадавальнікі па вырошчванню фруктовых саджанцаў.«Звязда».Толькі адзін сад прынёс калгасу каля 300 тысяч рублёў прыбытку і яшчэ, прыкладна, столькі ж дасць калгасны плодагадавальнік.«Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
farm
[fɑ:rm]1.
n.
1) гаспада́рка f., фа́рма, фэ́рма f.; ху́тар -у m.
a dairy farm — мало́чная фэ́рма
2) гадава́льнік -у m.
an oyster farm — гадава́льнік ву́стрыцаў
2.
v.t.
абрабля́ць, апрацо́ўваць зямлю́, здава́ць у арэ́нду (зямлю́), дава́ць у на́ймы (рабо́тнікаў)
3.
v.i.
займа́цца земляро́бствам, быць земляро́бам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Pflánzstätte
f -, -n
1) с.-г.гадава́льнік, піто́мнік, раса́днік
2) перан. раса́днік, цэнтр (чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
драўня́ны Holz-;
драўня́ны ву́галь Hólzkohle f -, -n;
драўня́ны спірт Hólzgeist m -es;
драўня́ная ма́са Hólzstoff m -(e)s, -e;
драўня́ны гадава́льнік Báumschule f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ту́тавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да тутаўніка. Тутавы ліст. Тутавы гадавальнік. □ Тутавыя гаі, якія вырастуць уздоўж каналаў, дадуць магчымасць займацца шаўкаводствам.«Полымя».// Які харчуецца лісцем тутаўніка і выпрацоўвае шоўк. Тутавы шаўкапрад.// Які з’яўляецца шкоднікам тутаўніка. Тутавы пядзенік.
2.узнач.наз.ту́тавыя, ‑ых. Сямейства раслін, да якога належыць тутавае дрэва.
•••
Тутавае дрэвагл. дрэва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Садавіна́ ’плады садовых дрэў’ (ТСБМ), ’садавіна; садовыя дрэвы’ (ТС), садо́віна ’садавіна’ (Сцяшк., Байк. і Некр., Нар. словатв.), садаві́на ’садавіна, садовыя дрэвы’ (Сл. ПЗБ), ’садавіна’ (Бяльк.), ’сад; адно пладовае дрэва ў лесе’ (Яшк.). Укр.садовина́ ’садавіна; садовыя дрэвы’, польск. старое sadowina ’тс’, в.-луж.sadowina ’садавіна; усё, што датычыцца саду’, серб.-харв.садо́вина ’гадавальнік; віно з маладога вінаградніку’, макед.садо́вина ’зямля, якая не прапускае ваду’. Ад прым. *sadowy < *sadъ (гл. сад) з суф. ‑ina. Аб суфіксацыі гл. SP, 1, 120 і наст. Улічваючы адрозненні ў семантыцы, відаць, познія дэрываты ў розных славянскіх мовах.