повинти́ть​II сов., карт., разг. пагуля́ць (згуля́ць) у вінт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

propeller

[prəˈpelər]

n.

прапэ́лер, паве́траны або́ грабны́ вінт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

руха́ч, ‑а, м.

Спец. Устройства (вінт самалёта, кола аўтамабіля і пад.), якое забяспечвае рух якога‑н. транспартнага сродку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шнэк, ‑а, м.

Спец. Транспарцёр, прызначаны для перамяшчэння сыпкіх, цестападобных і інш. матэрыялаў, рабочым органам якога з’яўляецца вінт.

[Ад ням. Schnecke — смоўж.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

screw propeller

вінт -а m. (парапла́ва або́ самалёта)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

śruba

ж. шруба;

śruba okrętowa — грабны вінт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГЕЛІКАПТЭ́Р [ад грэч. helix

(helikos) спіраль, вінт + pteron крыло),

устарэлая назва верталёта. Выкарыстоўваецца ў шэрагу замежных краін.

т. 5, с. 140

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Schíffsschraube

f -, -n грабны́ вінт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusschrauben

vt выкру́чваць (вінт, шрубу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lúftschraube

f -, -n вінт, прапе́лер (самалёта)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)