га́лас, ‑у, м.

Разм. Бязладны шматгалосы крык, шумная нястройная размова. Гурт дзяцей, што таўпіліся перад варотамі будынка, падняў зычны галас. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны; незак. (разм.).

1. што. Ірваць на шматкі, кавалкі.

2. што. Прыводзіць у бязладны стан.

Вецер матлошыць голле.

3. Біць, дубасіць, нішчыць.

Матлошаць адзін аднаго.

|| зак. зматлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны.

|| наз. матлашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязла́дна нареч.

1. беспоря́дочно;

2. бессвя́зно, пу́тано, сумбу́рно;

3. безала́берно;

1-3 см. бязла́дны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязла́днасць ж.

1. беспоря́дочность;

2. бессвя́зность, пу́ганость, сумбу́рность;

3. безала́берность;

1-3 см. бязла́дны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rambling [ˈræmblɪŋ] adj.

1. бязла́дны, хааты́чны, няскла́дны (пра мову)

2. паўзу́чы, паво́йны (пра расліны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дысгармані́чны, ‑ая, ‑ае.

З наяўнасцю дысгармоніі; бязладны, негарманічны. Дысгарманічная музыка. Дысгарманічнае спалучэнне колераў. □ Дысгарманічны ход думак ураз спыніўся на месцы, змяніў кірунак, сцішыўся, павальнеў. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сумбу́рны únordentlich; chaótisch [kɑ-] (бязладны); konfús, únklar, dúnkel, verwórren (няясны, блытаны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

deranged

[dɪˈreɪndʒd]

adj.

1) бязла́дны, пераблы́таны

2) ненарма́льны, звар’яце́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

indiscriminate

[,ɪndɪˈskrɪmɪnət]

adj.

1) бязла́дны, зьмяша́ны

2) неперабо́рлівы, непатрабава́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кага́л, -у, м.

1. Яўрэйскае абшчыннае самакіраванне і сама абшчына ў Польшчы ў 16—19 стст. (гіст.).

2. перан. Шумны натоўп, зборышча (разм.).

Сход нагадваў бязладны к.

3. у знач. прысл. кага́лам. Сумесна, гуртам, усе разам (разм).

Усе к. патрабуюць чагосьці.

|| прым. кага́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)