пліяцэ́н

(ад гр. pleion = большы + -цэн)

другая, апошняя эпоха неагену.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Бале́й ’больш’ (Др.-Падб.). Дыялектная форма ўсх.-слав. bolʼe ’больш’ або bolʼeje. Падрабязней гл. пад бо́льшы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бальство́ ’перавага’ (Гарэц.). Утварэнне на аснове слоў тыпу бале́й (слав. bolʼьjь ’большы і г. д.’); суфікс ‑ство.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

quadruple​2 [ˈkwɒdrʊpl] adj.

1. чацвярны́, з чатыро́х частак; чатырохкра́тны

2. у чаты́ры разы́ бо́льшы; чатырохразо́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

завялі́кі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Велікаваты, большы, чым патрэбна. Знаёмы гарнітур здаваўся завялікім і прасторна вісеў на Нетрусёвых плячах. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удво́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад удвоіць.

2. у знач. прым. У два разы большы. Удвоеная порцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лі́шшы ’горшы’, ’лішні, большы, празмерны’ (Нас.) — параўнальная ступень прыметніка ліхі < прасл. lix‑ъ: lix‑jьs > lišь + i > lišii.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

утро́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад утроіць.

2. у знач. прым. У тры разы большы; трайны. Утроеная доза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grö́ßtmöglich

a

1) магчы́ма [як мага́] бо́льшы

2) усяме́рны, максіма́льна магчы́мы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dwukrotnie

двухразова, двухкратна; два разы;

dwukrotnie większy — удвая большы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)