Ланок ’загваздка ў санях, калёсах’ (Бес.) — родавы варыянт да ўкр. ланка ’звяно ў лунцугу’, ’плеценая частка пугг.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мэтэлю́га ’буран, мяцеліца’ (Бес.). Да мецялуха, мяцеліца (гл.). Аб суфіксе ‑юга (< ‑ʼuga) гл. Слаўскі, SP, 1, 68.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лісоха ’асака лясная, Carex silvatica Huds.’ (Бес.). Можна меркаваць, што гэта — кантамініраваная назва: осо́ка + ліс ’лес’ > лісо́ка > лісоха.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Маці́нне, маті́не ’націна караняплодаў’ (Бес.), маці́на ’бульбоўнік’ (ганц., Сл. ПЗБ). Да наці́на (гл.). Аналагічна ўкр. бойк. мати́на ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пы́ля ’каля, побач’ (Бес.), параўн. укр. піля ’тс’. Усе да укр. біля ’тс’ або стараж.-рус. подьлі ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Све́так ‘сведка’ (Нас.), свіэток ‘тс’ (Бес.). Гл. сведка; магчыма, пад уплывам польск. swiadek, ‑т‑ з светка, светкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Віслу́ха ’гатунак ігрушы’ (Бес.). Да віслы (гл.). Утворана пры дапамозе экспрэсіўнага суф. ‑ух‑а. Параўн. серб.-харв. вису́љак ’гатунак ігрушы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маку́х ’макуха’ (Бес.; Сл. Брэс.) пад уплывам польск. мовы мае м. р. (польск. makuch ’тс’). Тое ж укр. гуц. макух.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мачыморда ’горкі п’яніца’ (Бес.). З польск. moczymorda, семантычна тоеснага з іншымі: moczygęba, moczypysk, moczywąs, першая частка якіх з moczyć ’мачыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Моцё ’малако’ (з дзіцячай мовы) (Бес.). Укр. лэмк. моцьо́ ’тс’. Утворана ад першага складу зах.-палес. лексемы молоко. Параўн. молё.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)