прывя́ ць , ‑вяну, ‑вянеш, ‑вяне; зак.
1. Трохі, не поўнасцю завяць, звяць. Сонца пякло, трава прывяла, хто-ніхто кінуў ужо касіць. Мележ .
2. перан. Разм. Страціць бадзёрасць ; зменшыць запал, заўзятасць. Аж тут Мальвіна тыц сюды! Прывяў пан Богут — будзе буча. Колас .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
задо́ р , ‑у, м.
Запал, гарачнасць, бадзёрасць . Перамог малады задор, палкі энтузіязм, усеагульны ўздым. «Маладосць» . Мая, нібы знарок, была вясёлай, і ў хоры яе голас вызначаўся сілай і маладым задорам. Дуброўскі . // Дзядзька пайшоў на задор — выбраўся.. употай ад жонкі і суседзяў. Брыль .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асвяжы́ цца , -вяжу́ ся, -вяжы́ шся, -вяжы́ цца; -вяжы́ мся, -вежыце́ ся, -вяжа́ цца; зак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв. ). Стаць свежым (у 3 і 5 знач. ), свяжэйшым.
Паветра асвяжылася.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв. ). Аднавіцца, паднавіцца.
Веды асвяжыліся.
3. Аднавіць свае сілы, бадзёрасць (на свежым паветры, пасля купання і пад. ; разм. ).
А. ў рэчцы.
А. халодным напіткам.
|| незак. асвяжа́ цца , -а́ юся, -а́ ешся, -а́ ецца.
|| наз. асвяжэ́ нне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
асвяжы́ ць , -вяжу́ , -вяжы́ ш, -вяжы́ ць; -вяжы́ м, -вежыце́ , -вяжа́ ць; -ве́ жаны; зак.
1. што . Зрабіць свежым (у 3 і 5 знач. ), чыстым.
Дождж асвяжыў паветра.
А. фарбы на карціне.
2. каго-што . Аднавіць сілы, вярнуць бадзёрасць каму-н.
Вада асвяжыла мяне, прагнала сон.
3. што . Аднавіць у памяці.
А. веды.
4. што . Папоўніўшы новымі людзьмі, зрабіць больш працаздольным (разм. ).
А. калектыў.
|| незак. асвяжа́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е.
|| наз. асвяжэ́ нне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
удыхну́ ць сов. прям. перен. у́ ть;
ён пра́ гна ўдыхну́ ў паве́ тра — он жа́ дно вдохну́ л во́ здух;
у. у каго́ -не́ будзь бадзёрасць — вдохну́ ть в кого́ -л. бо́ дрость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вя́ нуць , ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. вянуў і вяў, вянула і вяла; незак.
1. Страчваць свежасць (пра расліны). Прыпякала сонца, і яркая зелень знікала, трава бляднела, вяла ўвачавідкі. Васілевіч .
2. перан. Страчваць здароўе, сілу, бадзёрасць . [Муж Палікарпаўны] вянуў на вачах і ў дзень, калі Марыне споўнілася пятнаццаць год, памёр. Шахавец .
•••
Вушы вянуць гл. вуха.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
animusz, ~u
м. бадзёрасць , уздым; рашучасць;
dodać ~u — узняць дух; падбадзёрыць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
napawać
незак.
1. напаўняць (пачуццём);
napawać otuchą — уліваць бадзёрасць ;
2. тэх.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
асвяжа́ цца
1. (рабіцца свежым , чыстым ) frisch wé rden;
2. (вяртаць бадзёрасць ) sich erfrí schen;
3. перан. рассейвацца ) sich zerstré uen, sich erhó len;
4. (аднаўляцца ў памяці ) lebé ndig [wach] wé rden, wí eder á ufleben
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
é inflößen
vt
1) уліва́ ць
2) наганя́ ць (страх )
j-m Furcht ~ — выкліка́ ць страх у каго́ -н.
Mut ~ — надава́ ць бадзёрасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)