ogarnąć

ogarn|ąć

зак.

1. ахапіць, агарнуць;

~ąć spojrzeniem — ахапіць позіркам;

2. абкружыць, абступіць;

3. апанаваць;

rozpacz go ~ęła — апанавала роспач

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

объя́ть сов., уст.

1. (охватить) ахапі́ць; (о каком-л. чувстве) агарну́ць; (овладеть) апанава́ць;

страх объя́л ду́шу страх апанава́ў (ахапі́ў) душу́;

2. (охватить взглядом) ахапі́ць;

3. (постичь) ахапі́ць, абня́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

погрузи́ть сов.

1. (опустить) апусці́ць;

2. перен. (привести в какое-л. физическое или психическое состояние) прыве́сці (у што, да чаго); агарну́ць (чым); нагна́ць (што);

3. (груз) пагрузі́ць; см. погружа́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аго́ртваць несов.

1. оку́тывать;

2. обнима́ть, охва́тывать;

3. (о заботах) одолева́ть;

4. (кого) (о чувствах) овладева́ть (кем), охва́тывать; погружа́ть (во что);

5. перен. оку́тывать; (мраком, тьмой — ещё) покрыва́ть;

6. обнима́ть, охва́тывать;

7. (размещаться вокруг) окружа́ть; обседа́ть;

1-7 см. агарну́ць;

8. см. абго́ртваць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zdjąć

зак.

1. зняць;

zdjąć płaszcz — зняць плашч;

zdjąć z kogo odpowiedzialność — зняць з каго адказнасць;

2. агарнуць, ахапіць, апанаваць;

zdjęło kogo przerażenie — каго ахапіў жах;

3. разм. зняць, сфатаграфаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

обня́ть сов.

1. абня́ць, мног. паабніма́ць, паабдыма́ць;

2. перен. (охватить) ахапі́ць; (окутать) агарну́ць; (овладеть) апанава́ць;

пла́мя о́бняло дом по́лымя ахапі́ла дом;

обня́ть взгля́дом окре́стности ахапі́ць по́зіркам навако́лле;

3. перен. (постичь) ахапі́ць, абня́ць;

обня́ть умо́м ахапі́ць (абня́ць) ро́зумам; см. обнима́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пове́ргнуть сов.

1. уст. (свалить) звалі́ць, павалі́ць; (бросить) кі́нуць; (положить) пакла́сці; (свергнуть) зве́ргнуць, зры́нуць;

2. перен. (победить) перамагчы́; адо́лець;

пове́ргнуть врага́ перамагчы́, адо́лець во́рага;

3. перен. (в тяжёлое состояние) прыве́сці (у ця́жкі стан); (бросить) кі́нуць; (нагнать) нагна́ць (што); (погрузить) агарну́ць (чым); см. поверга́ть;

пове́ргнуть в прах зні́шчыць дашчэ́нту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обда́ть сов.

1. (облить) аблі́ць, мног. паабліва́ць;

обда́ть фру́кты водо́й аблі́ць фру́кты вадо́й;

обда́ть кипятко́м аблі́ць кі́пнем (кі́петнем, ва́рам);

обда́ть гря́зью аблі́ць гра́ззю;

2. (охватить, пронизать) ахапі́ць, паве́яць (на каго, што, чым-небудзь);

его́ обда́ло хо́лодом на яго́ паве́яла хо́ладам;

3. перен. агарну́ць, паве́яць (на каго, што, чым-небудзь);

меня́ обда́ло че́м-то родны́м на мяне́ паве́яла не́чым ро́дным;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

охвати́ть сов.

1. (обнять, обхватить) ахапі́ць, абхапі́ць;

охвати́ть рука́ми ствол де́рева ахапі́ць (абхапі́ць) рука́мі ствол дрэ́ва;

2. (окружить, опоясать) ахапі́ць, акружы́ць, апераза́ць; (облечь — ещё) абле́гчы;

леса́ охвати́ли го́род лясы́ акружы́лі (апераза́лі) го́рад;

3. (обволочь, окутать) ахапі́ць; (о тучах, облаках — ещё) аблажы́ць; (о тумане, дыме — ещё) засла́ць; (окутать) агарну́ць, апаві́ць; (обнять) абня́ць; (осадить — о чувствах, мыслях — ещё) агарну́ць; (о чувствах, сне — ещё) апанава́ць; (захватить) захапі́ць;

зе́млю охвати́ли су́мерки зямлю́ ахапі́ў (аблажы́ў, засла́ў, агарну́ў, апаві́ў) змрок;

пла́мя охвати́ло зда́ние по́лымя ахапі́ла (абняло́) буды́нак;

меня́ охвати́л у́жас мяне́ ахапі́ў (апанава́ў) жах;

его́ охвати́ли мы́сли яго́ агарну́лі (апанава́лі) ду́мкі;

4. (постичь) ахапі́ць, акі́нуць;

охвати́ть гла́зом (взгля́дом, взо́ром) ахапі́ць (акі́нуць) во́кам (по́зіркам);

5. (включить в свой состав, вовлечь в круг действия чего-л.) ахапі́ць;

охвати́ть населе́ние подпи́ской ахапі́ць насе́льніцтва падпі́скай;

6. (зайти с фланга) воен. ахапі́ць;

охвати́ть пра́вый фланг проти́вника ахапі́ць пра́вы фланг праці́ўніка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

найти́II сов.

1. (натолкнуться на кого-л., что-л.) найсці́, натра́піць; наткну́цца;

2. (надвигаясь, закрыть) найсці́, насу́нуцца;

ту́ча нашла́ на со́лнце хма́ра найшла́ на со́нца;

3. (напасть) разг. найсці́; (охватить) апанава́ць, агарну́ць (каго, што);

блажь (дурь) нашла́ (на кого) дур найшо́ў (на каго);

нашла́ тоска́ найшла́ (апанава́ла, агарну́ла) туга́;

4. (собраться в каком-л. количестве) разг. найсці́, мног. панахо́дзіць;

нашло́ мно́го госте́й найшло́ (панахо́дзіла) шмат гасце́й; см. находи́тьII;

нашла́ коса́ на ка́мень погов. найшла́ каса́ на ка́мень.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)