объя́ть сов., уст.

1. (охватить) ахапі́ць; (о каком-л. чувстве) агарну́ць; (овладеть) апанава́ць;

страх объя́л ду́шу страх апанава́ў (ахапі́ў) душу́;

2. (охватить взглядом) ахапі́ць;

3. (постичь) ахапі́ць, абня́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)