агарну́ць

1. (абкруціць; накрыць) verhüllen vt; zúdecken vt; éinwickeln vt, éinhüllen vt (чым-н in A); umhüllen vt (чым-н mit D);

2. (абняць) umármen vt;

3. перан (ахапіць, пра пачуцці) (er)fássen vt, pácken vt;

непако́й агарну́ў яго́ Únruhe páckte [überkám] ihn

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аго́ртваць гл агарнуць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

come over

а) апанава́ць, агарну́ць

A fear came over me — Мяне́ агарну́ў страх

б) ста́цца

What’s come over him? — Што зь ім ста́лася?

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ахіна́ць, ахіну́ць

1. (атуліць) éinhüllen vt (чым-н in A ); umhǘllen vt (mit D);

2. перан (агарнуць, авеяць, акружыць) umgében* vt;

ахіна́ць ла́скай líebevoll umsórgen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)