канфедэра́т

‘арганізацыя або дзяржава’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канфедэра́т канфедэра́ты
Р. канфедэра́та канфедэра́таў
Д. канфедэра́ту канфедэра́там
В. канфедэра́т канфедэра́ты
Т. канфедэра́там канфедэра́тамі
М. канфедэра́це канфедэра́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ра́к

‘прэснаводная або марская жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ра́к ра́кі
Р. ра́ка ра́каў
Д. ра́ку ра́кам
В. ра́ка ра́каў
Т. ра́кам ра́камі
М. ра́ку ра́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трухля́чка

‘нездаровая, хілая, слабая асоба або істота’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трухля́чка трухля́чкі
Р. трухля́чкі трухля́чак
Д. трухля́чцы трухля́чкам
В. трухля́чку трухля́чак
Т. трухля́чкай
трухля́чкаю		 трухля́чкамі
М. трухля́чцы трухля́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трухля́чка

‘нездаровая, хілая, слабая асоба або істота’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трухля́чка трухля́чкі
Р. трухля́чкі трухля́чак
Д. трухля́чцы трухля́чкам
В. трухля́чку трухля́чак
Т. трухля́чкай
трухля́чкаю		 трухля́чкамі
М. трухля́чцы трухля́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

маркі́за

‘жонка або дачка маркіза’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. маркі́за маркі́зы
Р. маркі́зы маркі́з
Д. маркі́зе маркі́зам
В. маркі́зу маркі́з
Т. маркі́зай
маркі́заю		 маркі́замі
М. маркі́зе маркі́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзе́д

‘бацькаў або матчын бацька; стары чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзе́д дзяды́
Р. дзе́да дзядо́ў
Д. дзе́ду дзяда́м
В. дзе́да дзядо́ў
Т. дзе́дам дзяда́мі
М. дзе́дзе дзяда́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэтрытафа́г

‘жывёла або пратыст, якія кормяцца арганічнымі рэчывамі, што гніюць’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэтрытафа́г дэтрытафа́гі
Р. дэтрытафа́га дэтрытафа́гаў
Д. дэтрытафа́гу дэтрытафа́гам
В. дэтрытафа́га дэтрытафа́гаў
Т. дэтрытафа́гам дэтрытафа́гамі
М. дэтрытафа́гу дэтрытафа́гах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карна́цік

‘невысокі чалавек; жывёла (сабака) з кароткім хвастом або без хваста’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карна́цік карна́цікі
Р. карна́ціка карна́цікаў
Д. карна́ціку карна́цікам
В. карна́ціка карна́цікаў
Т. карна́цікам карна́цікамі
М. карна́ціку карна́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карна́цік

‘невысокі чалавек; жывёла (сабака) з кароткім хвастом або без хваста’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карна́цік карна́цікі
Р. карна́ціка карна́цікаў
Д. карна́ціку карна́цікам
В. карна́ціка карна́цікаў
Т. карна́цікам карна́цікамі
М. карна́ціку карна́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

манафа́г

‘жывёлы, якія харчуюцца толькі адным тыпам раслін або жывёл’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манафа́г манафа́гі
Р. манафа́га манафа́гаў
Д. манафа́гу манафа́гам
В. манафа́га манафа́гаў
Т. манафа́гам манафа́гамі
М. манафа́гу манафа́гах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)