Разм. Пляскаць некаторы час; пляснуць некалькі разоў. Прамова [Мікалая] была блытаная, невыразная, аднак яе выслухалі, шмат хто нават папляскаў у ладкі.Лупсякоў.Дакладчыку, як ён скончыў гаварыць, спагадліва ў клубе папляскалі.Ермаловіч.— От мае ўюнчыкі! — папляскаў.. [Грышук] па торбе са здзеклівай усмешкай.Ракітны.Андрэй Міхайлавіч схапіў Толю ў абдымкі і папляскаў па плячы.Якімовіч.
папляска́ць, ‑пляшчу́, ‑пле́шчаш, ‑пле́шча; зак.
Разм. Зрабіць пляскатым, сплюшчыць усё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
hug
[hʌg]1.
v.t. (-gg-)
1) тулі́ць, абдыма́ць
2) мо́цна сьціска́ць
3) мо́цна трыма́цца чаго́
2.
n.
1) абды́мкіpl. only.
2) сьціск -у m., хва́тка f. (у ду́жаньні)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
распасцёрты, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад распасцерці.
2.узнач.прым. Шырока разведзены ў бакі. Раптам адзін з .. [невядомых] кінуўся да яго з радасна распасцёртымі рукамі: — Васіль Іванавіч! Родненькі!Лынькоў.Нездарма распасцёртыя крыл[ы].. [альбатросаў] маюць два з палавінай метры ўшыркі.Маўр.// З раскінутымі рукамі або нагамі (часцей пра ляжачага). Даша не азвалася. Яна ляжала нерухома, шырока раскінуўшы [апухлыя] ногі. Было балюча глядзець на яе, распасцёртую, бездапаможную.Асіпенка.І канец. І.. [леў] ляжыць, горды, распасцёрты, крутабокі і грывасты.Караткевіч.
•••
З распасцёртымі абдымкамігл.абдымкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
porwać
porwa|ć
зак.
1. схапіць, схваціць;
~ć w objęcia — схапіць ў абдымкі;
2. выкрасці;
3.перан. захапіць;
mówca ~ł słuchaczy — прамоўца захапіў слухачоў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Лона ’грудзі ці чэрава як сімвал мацярынства, пяшчоты, ласкі’, ’паверхня ці нетры вады, зямлі’ (ТСБМ, Яруш.), ’ахапак, бярэмя’ (маз., Шн. 3), лано (пух.) ’палажэнне рукі для накладання на яе бярэмя дроў’, ст.-дар. ’абярэмак’, пух., калінк., ст.-дар. ’калені’ (Сл. ПЗБ), лоні ’абдымкі, прыцісканне да грудзей, абхват рукамі’ (Гарэц., Др.-Падб., Нас., Яруш.). Укр.лоно, лоньо, рус.лоно, польск.łono, каш.łono, łȯno, палаб.lüönü, н.- і в.-луж.łono, чэш.lůno, ст.-чэш.lóno, славац.lono, славен.lono (запазычана з інш. слав. моў), літаратурнае серб.-харв.лоно, балг.лоно, ст.-слав.лоно. Прасл.lono, пэўнай этымалогіі якога няма. Сярод розных этымалогій (з *loksno, з *lopno, з *lotno, з *lokno і інш. — гл. Фасмер, 2, 517; Слаўскі, 5, 188–191) у якасці найбольш імавернай можна лічыць версію Махэка–Трубачова: lono < *log‑sno, як, напрыклад, луна < *louksna (гэтак жа ў Фасмера). Аналагічна Аткупшчыкоў (Из истории, 244–245) — з *log‑e‑s‑na.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ramię
rami|ę
н.
1. плячо;
wzruszyć ~onami — паціснуць плячыма;
na ~ę broń! — на плячо! (каманда);
~ę przy ~eniu — плячо ў плячо;
2. рука;
wziąć kogo pod ~ę — узяць каго пад руку;
3.абдымкі;
wziąć kogo w ~ona — узяць каго ў абдымкі; абняць каго;
4.мат. старана; бок;
~ona prostokąta — бакі прамавугольніка;
z — czyjego
~enia — ад чыйго імя;
dusza na ~eniu — душа ў пятах
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
раскрыва́тьнесов.
1.(коробку, дверь и т. п.) адчыня́ць; (широко) расчыня́ць;