Áusschreibung

f -, -en апублікава́нне ўмо́ў; абвяшчэ́нне ко́нкурса

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

провозвеще́ние высок.

1. прадвяшча́нне, -ння ср.;

2. апавяшчэ́нне, -ння ср., абвяшчэ́нне, -ння ср.; см. провозвеща́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дакляра́цыя ’абяцанка’ (БРС). У ст.-бел. мове деклярация, деклярацыя ’аб’яўленне, абвяшчэнне’ (засведчана з 1600 г., гл. Булыка, Запазыч., 90). З польск. declaracja ’тс’, а гэта з лац. declarātio. Параўн. даклярава́ць (гл.). Гл. яшчэ дэклара́цыя. Таксама запазычаннем з польск. мовы з’яўляецца рус. деклара́ция (якое прыйшло ў рус. мову ў Пятроўскую эпоху).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Benáchrichtigung

f -, -en

1) паведамле́нне, абвяшчэ́нне

2) паве́стка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ánzeige

f -, -n

1) аб’я́ва, абвяшчэ́нне

2) дано́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wywołanie

н.

1. выклік;

2. абвяшчэнне; выкрыкванне;

3. фот. праяўленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozpisanie

н.

1. выпуск (пазыкі);

2. абвестка, абвяшчэнне (пра конкурс)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

праклама́цыя ж.

1. Flúgblatt n -(e)s, -blätter;

2. (абвяшчэнне) Proklamatión f -, -en, Áufruf m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

індыктыён

(ад лац. indictio = абвяшчэнне)

прамежак часу ў 15 гадоў, пасля якога праводзіўся перапіс маёмасці для вызначэння памераў падаткаў у Рымскай імперыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Áusruf

m -(e)s, -e

1) во́кліч

2) абвяшчэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)