встава́ть несов.
1. (с места) устава́ць;
2. (тянуться вверх, выпрямляться) устава́ць;
3. (появляться, возникать) паўстава́ць, узніка́ць, выніка́ць;
4. (на защиту) станаві́цца, паўстава́ць, узніма́цца;
5. (становиться) станаві́цца;
6. (о светилах) узыхо́дзіць; см. встать 1—5, 7.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
крыві́цца
1. (станавіцца крывым) krumm wérden, sich bíegen*; sich wérfen* (каробіцца);
2. разм (перакошвацца ў грымасе) sich verzíehen*, sich verzérren
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
крыві́цца, крыўлю́ся, кры́вішся, кры́віцца; незак.
1. Станавіцца крывым, перакрыўленым.
Паркан пачаў к.
2. Крывіць губы, рот і пад., выказваючы нязгоду з чым-н., незадавальненне чым-н.
|| зак. пакрыві́цца, -крыўлю́ся, -кры́вішся, -кры́віцца (да 1 знач.) і скрыві́цца, скрыўлю́ся, скры́вішся, скры́віцца (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
паўне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Станавіцца паўнейшым; напаўняцца да краёў. Гумно паўпела з кожным годам, — І багацеў хлявец прыплодам. Колас. Струменіць Крыніца, Не спіць Працаўніца, Каб рэкі паўнелі, Дубровы шумелі, Цвілі ля вады Маладыя сады! Дзеружынскі.
2. Станавіцца паўнейшым; таўсцець. — Люблю піва, — нібыта апраўдваючыся, сказала Лілія Віктараўна і наліла сабе ў фужэр. — Кажуць, ад яго паўнеюць. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
халадне́ць, ‑ее; незак.
Станавіцца халодным, халаднейшым (пра паветра, надвор’е). Было ўжо за поўнач, але паветра не толькі не халаднела, а, здавалася, нават цяплела. Маўр. Маці выбягае на ганак, пакінуўшы адчыненыя дзверы, і адразу ў хаце халаднее ад ядранага паветра. Кудравец. // перан. Траціць душэўную цеплыню, станавіцца абыякавым. [Маладая жанчына] глядзела ў акно, і вочы яе, жывыя, разумныя, увесь час мяняліся. То рабіліся вясёлыя і нібы смяяліся, то халаднелі, цямнелі. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́сціцца, ‑ціцца; незак.
Разм. Затуманьвацца; станавіцца нябачным. // перан. Траціць выразнасць. Шэкспіраўскі жэмчуг не павінен рассыпацца дарэмна, але выкарыстоўваць яго трэба так, каб асноўная думка не засцілася. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
земляко́п, ‑а, м.
Рабочы, які выконвае земляныя работы. Днём людзі ваявалі, а ўначы павінны былі станавіцца землякопамі. Мележ. Расце земляны вал, ніжэй у дол уваходзяць землякопы. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таўсце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
Станавіцца тоўстым, больш тоўстым. Рост мазалёў [Тамаш] заўважаў кожны раз, калі мазоль нават на валасок таўсцеў. Бядуля. Кляні ты пана — пан таўсцее. Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лаганец ’залатушная трава, Leontodon L.’ (Кіс.). Утворана ад ⁺лагаднец < лагадне́ць ’станавіцца лагаднейшым’. Расліна названа паводле яе лекавых уласцівасцей — заспакойвае болі ў жываце (Лек. раст., 6, 447).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
camp1 [kæmp] n. ла́гер, прыва́л;
a concentration camp канцэнтрацы́йны ла́гер;
the opposition camp ла́гер апазі́цыі;
make/pitch camp станаві́цца ла́герам, размяшча́цца ла́герам, разбіва́ць ла́гер
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)