*Падціна́ка, пацьціна́качалавек, які заўсёды любіць падсмейваць другіх’ (Янк.). Да падцінаць < ‑цяць, ‑цінаць (гл. выцінаць, сцяць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маўчу́ла ’маўклівы чалавек’ (рагач., Мат. Гом.). Да маўча́ць (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 42.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мужэйшы ’старшы’ (слонім., Сцяшк. Сл.). Да муж (гл.). Параўн. ст.-рус. мужъ ’паважаны, паважны, знакаміты чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́церак ’месца ў пасевах збажыны, дзе ляжаў чалавек’ (Яшк.). Ад выцерці (гл. церці) з суф. ‑ак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карча́к1. Гл. корч.

Карча́к2 ’дужы, каржакаваты чалавек’ (Жыв. сл.), да корч. Метафарычны перанос значэння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клі́пша ’крываногі чалавек’ (Сл. паўн.-зах.). З літ. klipsas ’хто кульгавы’ (там жа, 477). Гл. клыпша.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

clam

[klæm]

1.

n.

1) двухра́кавінкавы марскі́ малю́ск

2) Figur. негаваркі́ чалаве́к, маўчу́н -а́ m.

2.

v.

выко́пваць зь пяску́ малю́скаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

colorless

[ˈkʌlərləs]

adj

1) бяско́лерны

2) бляды́, бле́дны

a colorless complexion — бле́дны ко́лер тва́ру

3) неціка́вы

a colorless person — неціка́вы чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

dud

I [dʌd]

n.

1) неўзарва́ная бо́мба

2) Figur. неэфэкты́ўны чалаве́к, не́шта нява́ртаснае; няўда́ча f.

II [dʌd]

n.

адзе́ньне n., лахманы́ pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

guy

[gaɪ]

n.

1) Sl. хлапе́ц -ца́ m., хлапчы́на -ы m., дзяцю́к дзецюка́ m.

2) дзівакава́ты чалаве́к

3) пу́дзіла, чу́чала n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)