Verbum

асцяро́га, -і, ДМ -ро́зе, ж.

Асцярожныя адносіны да каго-, чаго-н.; ахоўныя меры, каб папярэдзіць якую-н. нечаканасць.

Ішлі з асцярогай.

атаяса́міць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак., каго-што (кніжн.).

Тое, што і атоесніць.

|| незак. атаяса́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. атаяса́мліванне, -я, н.

бра́знуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак.

1. гл. бразгаць.

2. каго-што. З сілай кінуць, паваліць, выклікаўшы шум; грымнуць.

Б. аб зямлю.

адры́ць, -ры́ю, -ры́еш, -ры́е; -ры́ты; зак.

1. гл. рыць.

2. каго-што. Рыючы, дастаць, вызваліць.

А. скарб.

|| незак. адрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

адхваста́ць, -хвашчу́, -хво́шчаш, -хво́шча; -хвашчы́; -хваста́ны; зак., каго-што (разм.).

1. Адсцябаць чым-н. гібкім; адлупцаваць.

2. перан. Бязлітасна, рэзка пакрытыкаваць, вылаяць.

акрылі́ць, акрылю́, акры́ліш, акры́ліць; акры́лены; зак., каго-што (высок.).

Тое, што і натхніць.

|| незак. акрыля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. акрыле́нне, -я, н.

апаса́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак., каго-чаго або з інф.

Тое, што і баяцца (у 1 знач.); сцерагчыся чаго-н.

А. прастуды.

апра́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Прыбраць, пачысціць, абмыць.

А. дзяцей.

А. хату перад святам.

|| незак. апра́тваць, -аю, -аеш, -ае.

абпо́ўзаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Поўзаючы, пабываць у розных месцах.

Дзіця абпоўзала ўвесь пакой.

|| незак. абпо́ўзваць, -аю, -аеш, -ае.

абяссі́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Зрабіць бяссільным.

Хвароба яго абяссіліла.

|| незак. абяссі́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абяссі́льванне, -я, н.