трыво́жны

1. (усхваляваны) be¦únruhigend, bedénklich, alarmíerend, únruhig;

трыво́жная ве́стка [навіна́] alarmíerende Náchricht;

трыво́жнае стано́вішча besórgniserregende Láge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

невыго́дны

1. únbequem; úngeeignet (непрыстасаваны);

2. (непрыемны) únangenehm, héikel, péinlich;

невыго́днае стано́вішча éine péinliche Láge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Lébenslage

f -, -n вару́нкі [абста́віны] жыцця́

sich in jéder ~ zuréchtfinden* — знахо́дзіць вы́хад з любо́га стано́вішча

jéder ~ gewáchsen sein — быць на вышыні́ (стано́вішча) пры любы́х абста́вінах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

вы́правіць¹, -праўлю, -правіш, -правіць; вы́праві; -праўлены; зак., што.

1. Зрабіць прамым; выпраміць.

В. рэчышча.

2. Унесці неабходныя праўкі ў што-н.

В. рукапіс.

В. карэктуру.

3. Ліквідаваць недахопы, заганы.

В. становішча.

В. памылку.

|| незак. выпраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. выпраўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адасо́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак.

1. каго-што. Аддзяліцца, выдзеліць з агульнага, цэлага; паставіць у асобае становішча.

А. участак зямлі ў садзе.

2. што. У граматыцы: зрабіць адасобленым (у 2 знач.).

А. азначэнне.

|| незак. адасабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. адасабле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

трыво́га, -і, ДМ -во́зе, ж.

1. Неспакой, моцнае душэўнае хваляванне, выкліканае страхам, небяспекай і пад.

Т. за лёс дзяцей.

2. Шум, перапалох, мітусня.

Усе крычалі, адчувалася моцная т.

3. Небяспечнае становішча, а таксама сігнал, які апавяшчае аб ім.

Паветраная т.

Пажарная т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

улі́пнуць, -ну, -неш, -не; улі́п, -пла; -ні; зак.

1. у што. Папасці ў што-н. ліпкае, вязкае.

2. перан. Трапіць у непрыемнае становішча (разм.).

У. у гісторыю.

3. Добра аблегчы, прыстаць (пра адзенне, абутак; разм.).

Сукенка ўліпла.

|| незак. уліпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

massive [ˈmæsɪv] adj.

1. вялі́зны, масі́ўны

2. ве́льмі сур’ёзны, ця́жкі (пра фізічнае становішча);

a massive heart attack сур’ёзны сардэ́чны пры́ступ, ця́жкі інфа́ркт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

status [ˈsteɪtəs] n. ста́тус, грама́дскае стано́вішча;

a rise in status прасо́ўванне па грама́дскай ле́свіцы;

a status seeker пра́гны да сла́вы чалаве́к, славалю́б

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

*Сцёк, стёкы ’не з галавой (пра становішча ў вадзе)’: тут шчэ стёкы (пін., Нар. лекс.). Відаць, да ста́чыць ’быць дастатковым’ (гл.) або да сцекці́ ’дастаць, абхапіць’ (гл. сцякаць), параўн.: я тут нэ стэчу, тут тчэ нэ сцёкы (там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)