стано́вішча н.
1. (знаходжанне) Láge f -, -n;
зыхо́днае стано́вішча вайск. Ausgangslage f;
2. (пастава цела, поза) Láge f, Stéllung f -, -en;
спако́йнае стано́вішча Rúhelage f, Rúhestellung f;
3. (сітуацыя) Sáchlage f, Situatión f -, -en; Stand m -(e)s, Stände, Zústand m;
стано́вішча ў краі́не die Lándeszustände;
пры сённяшнім стано́вішчы bei der jétzigen [dérzeitigen] Láge;
вы́йсці з ця́жкага стано́вішча sich aus der schwíerigen Láge heráusarbeiten;
быць на вышыні́ стано́вішча auf der Höhe sein;
4. (стан, абставіны) Zústand, Láge f;
вае́ннае стано́вішча Kríegszustand m;
актуа́льнае стано́вішча die dérzeitige Láge;
надзвыча́йнае стано́вішча Áusnahmezustand m, Nótstand m;
сяме́йнае стано́вішча Famíli¦enstand m;
маёмаснае стано́вішча Vermögenslage f;
5. (грамадскае) Stéllung f, Láge f;
карыста́цца прывілеява́ным стано́вішчам éine Vórzugsstellung geníeßen* [haben];
займа́ць асаблі́вае стано́вішча éine Áusnahmestellung [Sónderstellung] éinnehmen*;
6.:
стано́вішча па-за гульнёй спарт. Ábseitsstellung f, Ábseits n -