ша́ўкаць
‘шамкаць; ціха і неразборліва гаварыць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ша́ўкаю |
ша́ўкаем |
| 2-я ас. |
ша́ўкаеш |
ша́ўкаеце |
| 3-я ас. |
ша́ўкае |
ша́ўкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
ша́ўкаў |
ша́ўкалі |
| ж. |
ша́ўкала |
| н. |
ша́ўкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ша́ўкай |
ша́ўкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ша́ўкаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шахі́рыць
‘шахірыць што-небудзь (грошы) і без прамога дапаўнення (колькі можна шахірыць паўсюль?)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шахі́ру |
шахі́рым |
| 2-я ас. |
шахі́рыш |
шахі́рыце |
| 3-я ас. |
шахі́рыць |
шахі́раць |
| Прошлы час |
| м. |
шахі́рыў |
шахі́рылі |
| ж. |
шахі́рыла |
| н. |
шахі́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шахі́р |
шахі́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
шахі́рачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
швэ́ркаць
‘гаварыць, вымаўляць што-небудзь і без прамога дапаўнення; сноўдаць; шоргаць, шаркаць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
швэ́ркаю |
швэ́ркаем |
| 2-я ас. |
швэ́ркаеш |
швэ́ркаеце |
| 3-я ас. |
швэ́ркае |
швэ́ркаюць |
| Прошлы час |
| м. |
швэ́ркаў |
швэ́ркалі |
| ж. |
швэ́ркала |
| н. |
швэ́ркала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
швэ́ркай |
швэ́ркайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
швэ́ркаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шо́ркаць
‘шоркаць што-небудзь (шоркаць стужку) і без прамога дапаўнення (шоркаць нагамі)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шо́ркаю |
шо́ркаем |
| 2-я ас. |
шо́ркаеш |
шо́ркаеце |
| 3-я ас. |
шо́ркае |
шо́ркаюць |
| Прошлы час |
| м. |
шо́ркаў |
шо́ркалі |
| ж. |
шо́ркала |
| н. |
шо́ркала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шо́ркай |
шо́ркайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
шо́ркаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Водзыў ’ацэнка чаго-небудзь’; ’адазванне’ (БРС, КТС). Запазычанне з рус. отзыв, таму што дзеяслову адазвацца ў бел. мове не ўласцівы значэнні ’адазвацца аб кім-небудзь, чым-небудзь’. Сфера ўжывання (навуковая і публіцыстычная літаратура) сведчыць аб пашырэнні гэтага слова толькі ў апошнія часы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́калаціць ’абмалаціць, абвіць (снапы)’ (БРС); ’выбіць дробную салому з буйных снапоў саломы; выбіць (што-небудзь)’ (Шат.); ’вытрасці што-небудзь’ (Касп.). Гл. калаціць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Ка́лінь, ко́лінь ’калі-небудзь’ (пін., Нар. лекс.). Прыклад мадэлі, рэпрэзентаванай такімі ўтварэннямі ў гаворцы, як дэнь ’дзе-небудзь’, хтонь ’хто-небудзь’, кудань ’куды-небудзь’, шчонь ’што-небудзь’. У рус. гаворках адзначаны ўтварэнні тыпу коли не, колино, якія адлюстроўваюць іншы тып утварэння і па значэнню не супадаюць з бел. прыкладам. Магчыма, аб такой самай рэдукцыі другога слова (якое ўспрымаецца як складанае з істотна рознымі па функцыі часткамі?) сведчыць і адзначанае на іншай тэрыторыі каліль, коліль. Ізаляванасць гэтых форм дазваляе меркаваць, што яны другасныя і паходзяць ад колінь.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
rlection [ˌrekəˈlekʃn] n. па́мяць, успамі́н;
vivid rlection я́ркі ўспамі́н;
to the best of my rlection нако́лькі я по́мню;
within my rlection на маёй па́мяці;
I have no rlection of ever having received the money from him. Я не памятаю, каб калі-небудзь атрымліваў грошы ад яго.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ны́шпарыць, ну́шпарыць ’шукаць чаго-небудзь; вышукоўваць, дазнавацца’ (Касп., Сцяшк. Сл.), укр. ни́шпорити ’шнарыць, шукаць’, рус. нышпарить ’крыючыся, выглядваць, вышукваць што-небудзь’. Гл. шны́парыць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прымасо́ліцца ’падбівацца, лашчыцца, шукаючы прыхільнасці’ (Нас.). Да масо́ліцца ’пэцкацца чым-небудзь; поркацца, прыладжвацца да каго-небудзь, шукаючы прыхільнасці’, што ад масо́ліць ’грызці костку; пэцкаць у што-небудзь слізкае’ (Нас., Байк. і Некр., Юрч.). Адносна апошняга гл. масо́л, а таксама *mosoliti (ЭССЯ, 20, 20–21).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)