пача́цца, ‑чнецца; зак.

1. Пачаць прасцірацца. Павявае ветрык свежы. Але кончыўся прастор, Пачалася Белавежа, Векавечны цёмны бор. Вітка. Вось ужо скончыліся палеткі, пачалася сенажаць. Машына далей ехаць не магла. Марціновіч.

2. Пачаць адбывацца, здзяйсняцца. Самы рух пачаўся тады, як пачынала ўжо ўсходзіць сонца. Колас. Адна за адной пачаліся шалёныя атакі. Мележ. Пачаўся допыт. Хто? Адкуль? Чаму ўзарваў мост? Дзе штаб? Лынькоў. // Адкрыцца, пачаць працу (пра сход, пасяджэнне і пад.). Так пачалося пасяджэнне прэзідыума Савета дэпутатаў. Чорны. Праўленне адразу ж пачалося бурна. Пянкрат. // Наступіць, настаць. Пачалося лета, а з ім і работа навалілася: касьба, а там і жніво. Колас. Пачаўся сапраўдны дождж. Кроплі былі буйныя і частыя. Навуменка. Памерла яна [маці] яшчэ тою часінай, Калі толькі трэці пачаўся мне год. Прыходзька.

3. Разм. Пачаць з’яўляцца; абазначыцца. У козліка — рожкі і пад мызачкай ледзь-ледзь пачалася бародка. Брыль. [Гушка:] — Калі пачнецца свая гаспадарка, дык і ты тады парабкоўства кінеш. Чорны. [Бацька:] — А ягад у нашым Варку — хоць вазамі вазі, хутка і грыбы пачнуцца. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самату́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да саматужнікаў, належыць ім. Саматужны я майстэрні. □ Вытворчасць саней — з даўняга часу вельмі пашыраны і скрозь вядомы саматужны промысел на Беларусі. «Помнікі». // Зроблены ўручную, не фабрычным спосабам. Дзядзька Марцін рэзаў сечку на саматужнай сячкарні, — відаць, збіраўся ехаць араць папар. Колас. // Недасканалы, прымітыўны па выкананню. Атрымалася [лістоўка] нягеглая з выгляду і нікога не ўзрадавала. Адразу кідалася ў вочы, што друк саматужны. Навуменка.

2. перан. Неарганізаваны, распылены, адасоблены. Галоўная рыса нашага руху, якая асабліва кідаецца ў вочы ў апошні час, гэта яго раздробленасць, яго саматужны, калі можна так сказаць, характар: мясцовыя гурткі ўзнікаюць і дзейнічаюць амаль зусім незалежна ад гурткоў у іншых месцах і нават (што асабліва важна) ад гурткоў, якія дзейнічалі і дзейнічаюць адначасова ў тых жа цэнтрах. Ленін. // Не падрыхтаваны належным чынам. [Шыянок:] — Мне здавалася, што я пагаварыў немаведама чаго. Нават баяўся, што сакратар парткома заўтра ўсыпле за маё саматужнае выступленне. Сабаленка. // Малакваліфікаваны. Адным словам, падрыхтоўка мая была неважнецкая, саматужная. Лужанін. [Пан Галыга:] — Ну! Музыка саматужны, Пакажыся, што за «грач». Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старо́нка 1, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑так; ж.

1. Адзін з двух бакоў ліста паперы (у кніжцы, сшытку). Там, на першай старонцы, надрукавана была прамова Андрэя Клыгі. Чорны. [Візэнер] падаў ім разгорнуты том Энгельса і паказаў [савецкім] афіцэрам першую старонку, дзе быў партрэт. Шамякін. Андрэй Міхайлавіч выняў .. блакнот, адшукаў чыстую старонкі). Самуйлёнак. // Ліст (у кніжцы, сшытку). Вырваць старонку з кніжкі. □ Перш чым ехаць сюды, я звярнуўся да Сямёнава. Пагартаў пажоўклыя старонкі старой кнігі. В. Вольскі.

2. перан.; чаго або ў чым. Перыяд, этап у гісторыі, у развіцці чаго‑н. Я гэты горад [Вільнюс] знаю з даўніх дзён. І кожны раз мне новыя старонкі Суровай былі адкрывае ён. Танк. Станковая графіка даваеннага перыяду — цікавая і своеасаблівая старонка нашай культуры. Шматаў.

•••

Упісаць новую старонку ў што гл. упісаць.

старо́нка 2, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Памянш.-ласк. да старана (у 2 знач.). Паляцела дзяўчына Самалётам гонкім Над шчаслівай краінай, Над роднай старонкай. Купала. Ой, старонка мая ты лясная, Беларуская наша зямля. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́яц м

1. заал (звярок) Hse m -n, -n; (самец) Rmmler m -s, -;

за́яц-руса́к Fldhase m;

за́яц-бяля́к Schnehase m;

2. разм (безбілетны пасажыр) blnder Passagier [-´ʒi:r] (на самалёце, караблі); Schwrzfahrer m -s, - (на аўтобусе, у цягніку);

е́хаць за́йцам als blnder Passager risen; schwrzfahren* аддз vi (s);

за двума́ зайца́мі паго́нішся, ніво́днага не зло́віш wer zwei Hsen jagt, fängt gar kinen;

забі́ць адны́м стрэ́лам двух зайцо́ў zwei Flegen mit iner Klppe schlgen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

front, ~u

м.

1. фронт;

front ludowy паліт. народны фронт;

linia ~u — лінія фронту;

jechać na front — ехаць на фронт;

działać na dwa ~y — дзейнічаць на два фронты;

front atmosferyczny — атмасферны фронт;

2. фасад;

wejście od ~u — парадны ўваход;

~em do ... — тварам да ...

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

реши́ться

1. (принять решение) вы́рашыць, наду́маць, наду́мацца;

я реши́лся е́хать сего́дня я вы́рашыў (наду́маў, наду́маўся) е́хаць сяго́ння;

2. (отважиться) адва́жыцца; асме́ліцца;

он не зна́ет, на что реши́ться ён не ве́дае, на што адва́жыцца (асме́ліцца);

3. (окончательно определиться) вы́рашыцца;

де́ло реши́лось не в его́ по́льзу спра́ва вы́рашылася не ў яго́ кары́сць;

4. (лишиться чего-л., потерять что-л.) прост. стра́ціць, згубі́ць;

она́ сна реши́лась яна́ стра́ціла (згубі́ла) сон.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

horse

[hɔrs]

1.

n.

1) конь каня́ m.

2) Milit. ко́ньнік, кавалеры́ст -а m.

3) конь каня́ m. (і ў ша́хматах)

4) конь каня́ m. (у гімна́стыцы)

5) Sl. гэраі́н, марфі́н

6) Sl. шпарга́лка f.

2.

v.t.

1) дастаўля́ць ко́ней

2) садзі́ць на каня́

3) не́сьці на пляча́х

3.

v.i.

садзі́цца на каня́, е́хаць ко́нна

4.

adj.

1) ко́нскі (хаму́т, хвост)

2) ко́нны

horse artillery — ко́нная артыле́рыя

- from the horse’s mouth

- To horse!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

speed

[spi:d]

1.

n.

1) шпа́ркасьць, ху́ткасьць f., хутчыня́ f.

to gather speed — пабо́льшваць ху́ткасьць, набіра́ць ху́ткасьці

2)

а) ход -у m.

The boys ran at full speed — Хлапцы́ бе́глі по́ўным хо́дам

б) slow speed — паво́льны ход

в) half speed — сярэ́дні ход

2.

v.i., sped or speeded, speeding

1) ху́тка ісьці́, е́хаць, імча́ць

The boat sped over the water — Ло́дка імча́ла па вадзе́

2) перавыша́ць дазво́леную ху́ткасьць

3.

v.t.

прысьпе́шваць

- speed limit

- speed up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Пе́шы, пе́шый ’які ідзе пехатой; пяхотны, не конны’ (ТСБМ, Бяльк.). Укр. пі́ший, рус. пе́ший, сімб. пѣхій (Даль, 3, 551), разан. пѣсью ’пешшу’, польск. pieszy, н.-луж. pěšy, в.-луж. pěši, чэш. pěší, pěchý, славац. peší ’тс’, славен. ki gre pẹ̑š, старое pẹ̑š ’пешы’, серб.-харв. пје̏шице, старое пје̏ше ’пяшком’, макед. пеш, пешки, пеша, балг. пеш, пе́ши, ст.-слав. пѣшь ’пешы’. Прасл. pěšь < pěs‑jь, якое (праз форму pěsъ) узыходзіць да і.-е. *pēd‑su ’на нагах (ісці)’ у процівагу ’ехаць на кані, на лодцы’ < і.-е. pēds ’нага’ (’ступня’) (Мее, MSL, 14, 314; Махэк₂, 446; Бязлай, 3, 29). Фасмер (3, 257) сумняваецца ў гэтым, даводзячы, што ў такім выпадку слав. форма была б pěsъ. Зыходнай формай для прасл. pěšь ён падае *pēdsios, вытворнага ад pēd‑ ’ступня’, лац. pēs, pedis ’нага’, літ. pèdè ’след нагі’, лат. pę̂ds ’тс’, pę̂da ’падэшва’, ст.-грэч. πούς, Р. скл. ποδός, дарычн. πώς ’ступня’, ст.-інд. padám ’след нагі, ступня’, гоц. fōtus, літ. pésčias ’пешы’ (і.-е. скланенне было атэматычным, з аблаўтам: Н. скл. pēd‑s, Р. скл. pod‑ós). Першапачатковая і.-е. лексема pēd‑s пазней у слав. прамове замянілася на noga, у балт. (літ.) — на kojà ’нага’. Аб прасл. *pěšь(jь) ’слабы, стомлены’, звязаным генетычна з *pьxati, гл. Варбот, Этимология–1971, 18–19.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

steal2 [sti:l] v. (stole, stolen)

1. кра́сці, выкрада́ць;

I had my watch stolen. У мяне скралі гадзіннік.

2. рабі́ць што-н. упо́тай; дамага́цца чаго́-н. хі́трасцю

3. пракрада́цца; падкрада́цца;

A tear stole down her cheek. Па яе шчацэ ціха скацілася сляза.

steal a glance at smb. крадко́м гля́нуць на каго́-н.;

steal a kiss сарва́ць пацалу́нак;

steal a march (on smb.) падману́ць (чыю́-н.) пі́льнасць;

steal a ride е́хаць «за́йцам»/без біле́та;

steal the scene/show зацьмі́ць усі́х;

steal smb.’s thunder перахапі́ць па́льму першынства́

steal in [ˌsti:lˈɪn] phr. v. прабра́цца крадко́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)