беры́л
(гр. beryllos)
мінерал класа сілікатаў жоўта-зялёнага, зеленавата-блакітнага або ружовага колеру;
празрысты б. — каштоўны камень (гл. аквамарын, ізумруд).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бранеры́т
[ад англ. J. Branner = прозвішча амер. геолага (1850—1922)]
мінерал, уранавая, торыевая і іншыя солі тытанавых кіслот, руда урану.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гастынгсі́т
(ад англ. Hastings = назва радовішча ў Канадзе)
мінерал, манаклінны кальцыевы амфібол сінявата-зялёнага або чорнага колеру са шкляным бляскам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гентгельві́н
(ад бельг. Gent = назва горада ў Бельгіі + гельвін)
рэдкі мінерал групы гельвіну, бясколерны ці блекла-жоўты са шкляным бляскам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
каіні́т
(ад гр. kainos = новы)
мінерал класа сульфатаў жаўтаватага, шаравата-белага колеру з шкляным бляскам; выкарыстоўваецца для вырабу калійных угнаенняў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
калемані́т
[ад англ. Coleman = прозвішча ўладальніка рудніка (1824—1893)]
мінерал, водазмяшчальны барат кальцыю, бясколерная крышталічная маса; руда для атрымання бору.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
лабрадо́р
(англ. Labrador = назва паўвострава ў паўн.-ўсх. Канадзе)
мінерал групы палявых шпатаў, бясколерны, шэры або зеленаваты; выкарыстоўваецца ў будаўніцтве.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
лепідакракі́т
(ад гр. lepis, -idos = луска + krokys, -ydos = нітка)
мінерал класа гідравокіслаў чырванаватага колеру, які ўваходзіць у склад жалезнай руды.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
мантмарылані́т
(ад фр. Montmorillon = назва горада ў Францыі)
гліністы мінерал пераменнага саставу; выкарыстоўваецца як адсарбент, у ліцейнай вытворчасці і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
марказі́т
(с.-лац. marcasita)
мінерал класа персульфідаў латунна-жоўтага колеру з металічным бляскам; руда для вытворчасці сернай кіслаты; прамяністы калчадан.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)