прадра́цьсов. прорва́ть, продра́ть; (когтями или чем-л. острым) процара́пать;
◊ во́чы п. — глаза́ продра́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пралупі́цьсов., разг. прорва́ть, продра́ть;
п. ло́кці — прорва́ть (продра́ть) ло́кти;
◊ п. во́чы — продра́ть глаза́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Трэ́шчыцца ‘ўглядацца’ (Юрч. СНЛ). Відаць, першапачатковае значэнне ‘шырока раскрываць, вылупліваць, вытрэшчваць вочы’, гл. вы́трашчыць. Слова з праблемнай этымалогіяй, параўн. рус.таращить (глаза) ‘напружана ўглядацца’, для якога Фасмер (4, 23) дапускае сувязь з трахнуть ‘стукнуць, трэснуць’, гл. трахаць. Борысь (720) на аснове чэш.třeštit ‘шалець, выходзіць з сябе’, ‘вылупліваць вочы’, дыял.treščit ‘стукаць’, ст.-чэш.treščiti ‘грукаць, трашчаць, лятаць з трэскам’, славац.trieštiť ‘разбіваць’, харв. і серб. старое trieštiť ‘трэснуць, ударыць (пра гром)’, славен.treščiti ‘выклікаць трэск, грукат’, ‘стукаць (пра маланку)’, ‘кідаць раптоўна, шпурляць’ мяркуе, што першаснае значэнне магло быць ‘адкрываць з трэскам’ (вобразна і пра вочы). Гл. трашчаць, трэснуць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зеркі ’вочы’, ’іскры’, ’зоркі’ (Нас.). Відаць, утворана ад *zьr‑ з суф. ‑ък‑; корань, прадстаўлены ў зрэнкі, зрок, мае значэнне ’глядзець’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гнаі́ццаéitern vi; tríefen* vi (правочы);
ра́на гнаі́цца die Wúnde éitert
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
запа́лы hohl, éingefallen;
запа́лыя во́чы tief líegende Áugen;
запа́лыя шчо́кі hóhle [éingefallene] Wángen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прыплю́шчваць
1. (пра вочы) (ein wénig) schlíeßen*;
2. platt drücken, platt schlagen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)