phobia [ˈfəʊbiə] n.
1. med. фо́бія
2. страх, бо́язь She has a phobia about rats. Яна страшэнна баіцца пацукоў.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
stunner [ˈstʌnə] n. infml цудо́ўны экзэмпля́р; незвыча́йная прыгажу́ня;
She is a stunner for cakes. Яна надзвычайна добра пячэ торты.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
thrift [θrɪft] n. ашча́днасць, беражлі́васць, экано́мнасць;
By thrift she managed to get along. Дзякуючы сваёй беражлівасці яна змагла пратрымацца.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
upbraid [ʌpˈbreɪd] v. fml папрака́ць; прыдзіра́цца, чапля́цца;
She upbraided me for my incompetence. Яна папракала мяне ў маёй некампетэнтнасці.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
БАРЧ (Bartsch) Ігнат
(27.7.1697, г. Клодзка, Польшча — 5.7.1753),
сталяр і разьбяр па дрэве. У 1725—28 працаваў у Брэсцкім езуіцкім калегіуме. З 1731 жыў у Вільні. Працаваў пры касцёле св. Яна, рабіў для яго мэблю. Удзельнічаў у аздабленні інтэр’ера, тэатр. залы, б-кі і інш. памяшканняў Віленскай езуіцкай акадэміі.
т. 2, с. 324
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ДА́РВІНА ПРЫ́НЦЫП КЛАСІФІКА́ЦЫІ,
прынцып, паводле якога «чым менш якая-н. ч. арганізма звязана з якімі-н. асаблівымі функцыямі, тым больш яна мае значэнне для класіфікацыі». Напр., малюнак афарбоўкі ў птушак, жылак крыла насякомых, форма карэнных зубоў млекакормячых з’яўляюцца каштоўнымі крытэрыямі (адзнакамі) для класіфікацыі гэтых жывёл. Сфармуляваў Ч.Дарвін (1859).
т. 6, с. 53
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
◎ Пракі́ва ’крапіва’ (Булг., Мат. Гом.), прокыва, прокева (Сл. Брэс.), прошва (ТС) ’тс’, сюды ж праціўнік ’байструк’ (ТС). Метатэза з крапіва (гл.), магчыма, пад уплывам польск. pokrzywa ’крапіва’, дзе яна была адзначана спачатку ў заходняй Вялікапольшчы (1393 г.), а пасля распаўсюдзілася на рэшту’ польскамоўнай тэрыторыі (Банькоўскі, 1, 795); параўн. таксама pokrzywnik ’байструк’ (“spłodzony w pokrzywach”, гл. Банькоўскі, 2, 684).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ту́лечкі ‘толькі што’ (Мат. Гом.). Складанае ўтварэнне: т‑аснова ўказальнага займенніка прасл. *t‑ъ; ‑u— няяснага паходжання (Махэк₂, 659); ‑ле‑ — узмацняльная часціца, параўн. лат. nu‑le ‘толькі што’, другая частка якога з *lĕ — у літоўскай мове яна вядома ў форме nu‑li ‘(менавіта) зараз’ (ESSJ SG, 2, 405); ч‑кі — ласкальна-памяншальны суфікс, як у тута‑чкі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
по́шта, -ы, ДМ -шце, ж.
1. Установа для перасылкі пісем, лёгкіх грузаў, грошай і пад., а таксама будынак, дзе яна размяшчаецца.
Работнікі пошты.
Здаць бандэроль на пошту.
2. Перасылка, дастаўка сродкамі гэтай установы.
Паслаць пісьмо па пошце.
3. Тое, што дастаўлена гэтай установай (пісьмы, пасылкі).
Разносіць пошту.
4. Такая ж установа, якая займалася адначасова рэгулярнай перавозкай пасажыраў у конных экіпажах (гіст.).
○
Палявая пошта —
1) воінская фельд’егерская паштовая сувязь;
2) закадзіраванае найменне вайсковай часці.
|| прым. пашто́вы, -ая, -ае.
Паштовая скрынка.
П. вагон (для перавозкі пошты). Ехаць на паштовых (у мінулым: ехаць на конях, што належалі пошце).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
безумо́ўна
1. нареч. безусло́вно;
2. вводн. сл. безусло́вно, несомне́нно, коне́чно, бесспо́рно;
яна́, б., з гэ́тым зго́дзіцца — она́, безусло́вно (несомне́нно, коне́чно, бесспо́рно), с э́тим согласи́тся;
3. утвердит. част. безусло́вно; коне́чно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)