панава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае панскія замашкі. [Маці:] — Ты не шукай .. панаватае, бо яна табе жыць спакойна не дасць. Шукай сябе дзяўчыну простую, добрую, працавітую. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)