Транпыж ’невялікая размечаная палачка для гульні, цурка, чыжык’, ’гульня з такой палачкай’ (Рам. 8). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тро́біл ‘сварка’: тробіл падняць (ветк., Palaeoslavica, 21, 2, 148). Няясна; магчыма, звязана з труб, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ты́ргус ‘бабка (картапляная)’ (баран., Наша слова, 1990, 2,10). Няясна; магчыма, звязана з тэгус ‘тс’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тыце́яць, тыті́яти ‘моцна і голасна сварыцца’ (драг., Ск. нар. мовы). Няясна. Магчыма, ад тыц, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ашла́н, мн. ашланы́ ’бервяно, якое кладзецца ў апошнім вянку зруба’ (Сцяшк.). Няясна. Магчыма, звязана з ашлап.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Во́лікі ’коцікі вярбы’ (Шатал.). Няясна, магчыма, памянш. ад вол (гл.); параўн. у семантычных адносінах коцікі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ву́ка ’лапата для веяння збожжа’ (палес., Выг. дыс.). Няясна, магчыма, дэфармаванае вейка (зах.-палес. ы́йка) ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ды́гля ’высокая, худая жанчына’ (Жд. 2) Няясна. Можа, з ы́хля (параўн. у Шат. дыхля́к ’слабасільны чалавек’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карпе́ць ’трывожыць, хваляваць’ (З нар. сл.), ’цярпець невыгоды, нястачы’ (КЭС, лаг.). Да карпаць1. Семантычна няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ку́жань ’карзіна з бяросты’ (Шн.). Няясна. як звязана з кузаў2 (гл.) у тым жа значэнні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)