кама́ндаваць kommandíeren vt, beféhligen vt; das Kommándo führen (над кім-н über A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ца́рстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак.

1. Быць царом (царыцай); кіраваць царствам (у 1 знач.).

2. перан. Пераважаць; першынстваваць над усімі ў якіх-н. адносінах.

3. перан. Напаўняць сабой; дамінаваць.

Вакол царствавала цішыня.

|| наз. ца́рстваванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ту́ча прям., перен. хма́ра, -ры ж.;

грозова́я ту́ча навальні́чная хма́ра;

ту́ча саранчи́ хма́ра саранчы́;

◊

ту́чи сгусти́лись (собрали́сь) (над кем-, чем-л.) хма́ры наві́слі (над кім-, чым-небудзь);

он хо́дит как ту́ча ён хо́дзіць як хма́ра;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Кро́шлі ’лесвіца каля сцяны над кармушкай’ (Касп.). Магчыма, да *кроплі (ад крочыць), гл. крок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасме́йвацца несов.

1. (время от времени) посме́иваться;

2. (з каго, чаго) посме́иваться (над кем, чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гуме́нца, ‑а, н.

Памянш.-ласк. да гумно; невялікае гумно. І вось над хатай, над гуменцам Сняжынкі жвавыя гуляюць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чума́цкі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да чумака. У вянку лясным высока стаў .. [Кабзар] над магілай, над вякамі страшнай крыўды, над чумацкай доляй. Вялюгін. Млечны Шлях — чумацкі шлях, сцвярджаў нам не раз Грэчка. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаза́ ж., в разн. знач. лоза́;

кусты́ лазы́ над рэ́чкай — кусты́ лозы́ над ре́чкой;

пле́сці ко́шыкі з лазы́ — плести́ корзи́ны из лозы́;

вінагра́дныя ло́зы — виногра́дные ло́зы;

○ ні́цая л. — та́льник;

◊ даць лазы́ — зада́ть пе́рцу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

self-control [ˌselfkənˈtrəʊl] n. вало́данне сабо́й, стры́манасць;

lose self-control згубі́ць кантро́ль над сабо́ю;

show/exercise self-control вало́даць сабо́ю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шэф, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Кіраўнік, начальнік.

Ш. паліцыі.

2. Пра начальніка ў адносінах да падначаленых (разм.).

3. Арганізацыя, якая ўзяла шэфства над кім-, чым-н.

Завод — ш. школы.

|| прым. шэ́фскі, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)