nakręcić

зак.

1. накруціць;

2. завесці;

nakręcić zegarek — завесці гадзіннік;

4. разм. наблытаць; накруціць; наплесці;

nakręcić numer — набраць [тэлефонны] нумар;

nakręcić film — зняць фільм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наня́ць, найму, ноймеш, нойме; заг. наймі; зак., каго-што.

1. Прыняць на работу, узяць для выканання якіх‑н. паслуг на пэўных умовах. Наняць рабочых. Наняць адваката. □ Наняў.. [гаспадар] старога цесляра і пачаў выбіраць месца для дома. Якімовіч. Вяселле Янушак спраўляў багатае... Наняў славутую на ўсю акругу .. духавую музыку. Дайліда.

2. Зняць за плату для часовага карыстання. Наняць кватэру. Наняць залу. □ Кінуў Арцём парабкоўства, наняў хатку. Бядуля. // Узяць за плату для пераезду, перавозкі. Наняць машыну. Наняць коней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лігату́ра ​1, ‑ы, ж.

Спец. Дапаможны сплаў, які дабаўляецца ў расплаўлены метал або сплаў для надання яму пэўных уласцівасцей. // Прымесь медзі ці волава да золата, серабра або плаціны для надання ім большай цвёрдасці.

[Сярэднелац. ligatura — сувязь ад лац. ligare — звязваць.]

лігату́ра ​2, ‑ы, ж.

Спец.

1. Абазначэнне адным пісьмовым знакам дзвюх ці больш літар.

2. Знак у выглядзе дугі, які звязвае дзве аднолькавыя ноты.

[Сярэднелац. ligatura — сувязь ад лац. ligare — звязваць.]

лігату́ра ​3, ‑ы, ж.

Спец. Нітка, якой перавязваюць крывяносныя сасуды пры аперацыі. Налажыць лігатуру. Зняць лігатуру.

[Сярэднелац. ligatura — сувязь ад лац. ligare — звязваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлупі́ць, ‑луплю, ‑лупіш, ‑лупіць; зак.

1. што. Аддзяляючы, зняць з чаго‑н. (кару, лупіны і пад.). Адлупіць наклейку з бутэлькі. □ Косцік выцягнуў з-пад ложка свае старыя чаравікі, адлупіў у адным з іх [сцілку] і схаваў за яе сакрэтную пісульку. Паслядовіч. // Разм. Адарваць. Адлупіць рукаў.

2. каго. Разм. Моцна набіць, адлупцаваць. Здаецца, калі Іван счапіўся з Вавілам, на вуліцы нікога не было, але ў клубе ўжо гаварылі, што Іван з Алёшам адлупілі Пухціка. Кудравец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

strip​2 [strɪp] v.

1. раздзява́ць; раздзява́цца, здыма́ць во́пратку;

strip to the waist зняць адзе́нне да по́яса

2. абдзіра́ць, здыма́ць (скурку, кару)

3. пазбаўля́ць (спадчыны, гонару і да т.п.);

He was stripped of everything. У яго аднялі ўсё.

4. спусто́шваць;

strip the house bare infml абакра́сці, абчы́сціць дом

strip down [ˌstrɪpˈdaʊn] phr. v. разбіра́ць (на часткі)

strip off [ˌstrɪpˈɒf] phr. v. саскрэ́бваць, здзіра́ць (фарбу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дарава́ць

1. (зняць віну, прабачыць) éine Schuld verzéihen* [vergében*];

2. (вызваліць ад якога-н абавязку) stréichen* vt; erlássen* vt;

дарава́ць пазы́ку каму-н. j-m éine Schuld erlássen*;

◊

дару́йце! Verzéihung!; verzéihen Sie!, entschúldigen Sie!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

устрани́ть сов.

1. устарані́ць; (убрать) прыня́ць, мног. папрыма́ць; прыбра́ць; (уничтожить) зні́шчыць; (ликвидировать) ліквідава́ць;

устрани́ть препя́тствие устарані́ць (зні́шчыць) перашко́ду;

устрани́ть прегра́ду с пути́ устарані́ць (прыня́ць, прыбра́ць) перашко́ду з даро́гі;

2. (уволить) зво́льніць, зняць (з паса́ды); (на время) устарані́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́кіп ж. спец.

1. (пена) Schaum m -s;

зняць на́кіп з чаго-н. den Schaum ábschöpfen;

2. (асадак) Ánsatz m -es, -sätze; Késselstein m -(e)s, (на сценках катла); Wásserstein m -(e)s (у чайніку)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пе́на ж. Scháum m -(e)s;

марска́я пе́на Gischt m -(e)s;

мы́льная пе́на Séifenschaum m -(e)s;

зняць пе́ну Scháum ábschöpfen;

пакры́ты пе́най (пра коней) mit Schaum bedéckt;

◊

з пе́най на ву́снах wútschäumend, wútschnaubend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отстрани́ть сов.

1. адхілі́ць, мног. паадхіля́ць; (отодвинуть) адсу́нуць, мног. паадсо́ўваць; (оттолкнуть) адштурхну́ць, мног. паадшту́рхваць, адпіхну́ць, адапхну́ць, мног. паадпіха́ць, паадпі́хваць;

2. (от должности) зво́льніць, мног. пазвальня́ць, зняць, мног. пазніма́ць (з паса́ды); (от участия в чём-л.) адхілі́ць, мног. паадхіля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)