Verbum

устрани́ть сов.

1. устарані́ць; (убрать) прыня́ць, мног. папрыма́ць; прыбра́ць; (уничтожить) зні́шчыць; (ликвидировать) ліквідава́ць;

устрани́ть препя́тствие устарані́ць (зні́шчыць) перашко́ду;

устрани́ть прегра́ду с пути́ устарані́ць (прыня́ць, прыбра́ць) перашко́ду з даро́гі;

2. (уволить) зво́льніць, зняць (з паса́ды); (на время) устарані́ць;