Крэ́ніць ’нахіляць набок (судна, самалёт)’ (ТСБМ). Запазычана праз рус. кренить з гал. krengen ’тс’ (Шанскі, 2, 8, 383).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Schíffsschnabel

m -s, -schnäbel нос су́дна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

крабало́ў, ‑лова, м.

1. Лавец крабаў.

2. Судна, прызначанае для лоўлі крабаў і перапрацоўкі іх на кансервы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рысклі́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які адвольна адхіляецца ад курсу ў правы ці ў левы бок (пра судна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стацыяне́р, ‑а, м.

Уст. Ваеннае судна, якое нясе службу вартаўніка і паліцэйскага ў портах калоній і паўкалоній.

[Фр. stationnaire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стры́нгер, ‑а, м.

Спец. Падоўжны брус цвёрдай абшыўкі корпуса судна (самалёта), які з’яўляецца апорай і надае ўстойлівасць.

[Англ. stringer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́нкер, ‑а, м.

Судна для перавозкі вадкіх грузаў (нафта, кіслоты і пад.), якія наліваюцца ў танкерныя цыстэрны.

[Англ. tanker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́на-мі́ля, ‑і, ж.

Спец. Адзінка грузаабароту судна, якая вылічаецца перавозкай 1 тоны грузу на 1 мілю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ют, ‑а, М юце, м.

Кармавая надбудова судна, дзе размяшчаюць жылыя, службовыя, а часам і грузавыя памяшканні.

[Гал. hut.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трум, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Месца паміж палубай і днішчам судна, прызначанае для ўстаноўкі механізмаў, размяшчэння розных грузаў.

2. Памяшканне пад сцэнай у тэатры.

|| прым. тру́мавы, -ая, -ае і тру́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)