патэнцы́раваць

(ням. potenzieren = узводзіць у ступень)

знаходзіць велічыню па яе лагарыфме, г.зн. выконваць дзеянне, адваротнае лагарыфміраванню.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

cube​1 [kju:b] n. math.

1. куб (геаметрычнае цела)

2. куб, трэ́цяя ступе́нь лі́ку;

The cube of 3 is 27. 3 y ку́бе ро́ўна 27;

a cube root кубі́чны ко́рань

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

graduate​1 [ˈgrædʒuət] n.

1. той, хто ско́нчыў вышэ́йшую навуча́льную ўстано́ву і атрыма́ў ступе́нь бакала́ўра;

He’s an Oxford graduate. Ён скончыў Оксфардскі ўніверсітэт.

2. AmE той, хто ско́нчыў сярэ́днюю шко́лу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

comparative

[kəmˈpærətɪv]

1.

adj.

1) параўна́льны

2) адно́сны, параўна́льны (кары́сьць, лёгкасьць)

3) параўна́льны (злу́чнік)

2.

n.

вышэ́йшая ступе́нь (прыме́тніка, прысло́ўя)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

confer

[kənˈfɜ:r]

1.

v.i. -ferred, -ferring

ра́іцца, ра́дзіцца, мець нара́ду, ве́сьці кансульта́цыі

2.

v.t.

дава́ць (мэда́ль); надава́ць, прысуджа́ць (ступе́нь, узнагаро́ду)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

biquadratic

[,baɪkwaˈdrætɪk]

1.

adj., Math.

чацьве́ртае ступе́ні, біквадра́тны

2.

n.

1) чацьве́ртая ступе́нь лі́ку

2) раўна́ньне чацьве́ртае ступе́ні, біквадра́тнае раўна́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dawniej

(параўнальная ступень ад dawno) даўней; калісьці, калісь; раней;

jak dawniej — як даўней

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

БЕАТЫФІКА́ЦЫЯ

(ад лац. beatus блаславёны + facere рабіць),

у рымска-каталіцкай царкве акт надання асобе за асабліва праведнае жыццё пасмяротнага тытула «блаславёны». Разглядаецца царквой як ніжэйшая ступень у падрыхтоўцы кананізацыі. З 8 ст. права беатыфікацыі належыць выключна папе рымскаму.

т. 2, с. 369

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГРАДУІРО́ЎКА (ням. graduieren ад лац. gradus крок, ступень) сродкаў вымярэнняў, вызначэнне і нанясенне ў маштабе асн. (апорных) пунктаў для пабудовы шкалы адліку ў вымяральных прыладах і мерных прыстасаваннях. Робіцца параўнаннем паказанняў прылады, якая градуіруецца, з паказаннямі эталоннай (узорнай) прылады.

т. 5, с. 386

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вышэ́йшы, -ая, -ае.

1. Больш высокі (у 1—3 знач.).

Гэты дом в. за той.

Сёлетні ўраджай бульбы в. за леташні.

2. Самы галоўны, кіруючы.

В. орган дзяржаўнай улады.

Вышэйшае камандаванне.

3. Пра самую высокую ступень у развіцці, навуцы, у сістэме адукацыі.

В. жывёльны свет.

Вышэйшая нервовая дзейнасць (спец.). Вышэйшая матэматыка.

Вышэйшая навучальная ўстанова.

○

Вышэйшая мера пакарання — расстрэл, пазбаўленне жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)