duck1 [dʌk] n. (pl. ducks or duck) ка́чка
♦
a lame duck няўда́чнік;
a sitting duck лёгкі здабы́так, лёгкая здабы́ча;
like water off a duck’s back як з гу́сі вада́;
take to smth. like a duck to water ≅адчува́ць сябе́ як ры́ба ў вадзе́; прызвыча́іцца ве́льмі лёгка да чаго́-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
tückisch
a кава́рны, зло́сны, падсту́пны, по́длы
auf j-n ~ sein — разм. адчува́ць [мець] тае́мную злосць на каго́-н.
ein ~es Pferd — нараві́сты конь
ein ~es Wétter — кава́рнае надво́р’е
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дрэ́нна schlecht, schlimm, übel;
дрэ́нна адчува́ць сябе́ sich schlecht [únwohl] fühlen;
дрэ́нна абыхо́дзіцца з кім-н j-n (A) schlecht behándeln;
спра́ва дрэ́нна ско́нчыцца die Sáche wird schlimm [böse] énden;
◊ гэ́та дрэ́нна па́хне das ist ánrüchig;
дрэ́нна ляжы́ць es verléitet zum Díebstahl;
дрэ́нна не кладзі́ Gelégenheit macht Díebe
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
чуцьI
1. hören vt, vernéhmen* vt;
не чу (быць глухаватым) schwer hören, schwérhörig sein;
тут нас ніхто́ не чуе hier hört uns níemand;
2. разм (адчуваць) spüren vt, empfínden* vi;
я чую пах ich ríeche etwas
◊ чуе маё сэ́рца ich fühle, ich habe ein (Vór)gefühl
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ба́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; незак.
1. без дап. Валодаць пачуццём зроку.
Совы добра бачаць ноччу.
2. каго-што. Успрымаць зрокам.
Б. лугі і палі.
3. каго-што. Сустракаць каго-, што-н.
Учора бачыў яго ў клубе.
4. Уяўляць у думках.
Б. на стагоддзі ўперад.
5. каго-што. Звяртаць увагу, заўважаць.
Б. чалавечыя пакуты.
6. што і з дадан. Адчуваць, усведамляць, разумець.
Бачу, што Сяргей праўду кажа.
◊
Бачыць навылёт (навылет), бачыць наскрозь — вельмі добра ведаць каго-н.
Бачыш ты! (разм.) — пры выказванні здзіўлення.
Свету белага (божага) не бачыць (разм.) — быць вельмі занятым.
|| зак. уба́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны (да 2—6 знач.) і паба́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны (да 2, 3, 5 і 6 знач.).
|| наз. ба́чанне, -я, н. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
tickle
[ˈtɪkəl]
1.
v.t.
1) казыта́ць
2) прые́мна ўзбуджа́ць, це́шыць, захапля́ць
The child was tickled with his new toys — Дзіця́ было́ ўсьце́шанае сваі́мі но́вымі ца́цкамі
3) адчува́ць ко́зыт
My nose tickles — У мяне́ казы́ча ў но́се
2.
n.
1) ко́зыт -у m.
2) казыта́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Смя́га ‘сухасць на губах’, ‘смага’ (Нас., Касп.), ‘млявасць, млосць’ (Ласт.), смя́гнуць ‘запякацца, засыхаць ад гарачыні’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Нас., Касп.), ‘смажыцца ў зачыненым посудзе’ (Касп.), ‘вянуць’ (Гарэц.), ‘пячыся на сонцы, адчуваць прагу да вады, быць мляўкім’ (Варл.), смя́глы ‘засохлы ад гарачыні’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Сл. ПЗБ), смя́гці, смя́хці ‘сохнуць (па кім-небудзь)’ (віл., Сл. ПЗБ). Рус. дыял. смя́гнуть, пересмя́гнуть ‘перасохнуть (аб губах), патрэскацца’: смя́га во рту, стараж.-рус. прѣсмѧгнути ‘высахнуць, запячыся’, чэш. osmahlý ‘загарэлы’, славац. zusmehlý, славен. prismegniti ‘пасохнуць (пра расліны)’. У рускай таксама формы з ‑к‑: пересмя́клый, пересмякло во рту. Зыходнае *smęgnoti — вынік назалізацыі каранёвага галоснага, прадстаўленага ў *smog‑, гл. смаголь (Куркіна, Диал. структура, 73). Паводле Махэка (гл. Фасмер, 3, 695), гэта экспрэсіўная палаталізацыя зыходнага смага (гл.) або яго кантамінацыя з *mekъkъ (гл. мяккі).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
warm3 [wɔ:m] v. грэць; грэ́цца; награва́ць; абаграва́ць;
warm one’s heart саграва́ць ду́шу;
warm to/towards smb. спачува́ць каму́-н.; адчува́ць сімпа́тыю да каго́-н.
warm up [ˌwɔ:mˈʌp] phr. v.
1. падаграва́ць; саграва́ць; саграва́цца
2. ажыўля́цца (пра размову)
3. рабі́ць размі́нку
♦
look/feel like death warmed up BrE infml быць хво́рым або́ змо́раным
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
zerschlágen
*
1.
vt
1) разбіва́ць
sich wie ~ fühlen — адчува́ць сябе́ разбі́тым
2) разграмі́ць, зні́шчыць
2.
(sich) разбіва́цца; цярпе́ць крушэ́нне
die Sáche hat sich ~ — нічо́га (з гэ́тага) не вы́йшла
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
сумава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак.
1. Адчуваць сум, смутак; аддавацца душэўнай горычы. Недзе, далёка, Сумуе гаротная матка. Танк. Паблізу ад сябе .. [Марыля] чуе ласкавы, спачувальны голас: — Не сумуйце так, ле пакутуйце. Кулакоўскі. [Маці:] — А Надзя твая [Федзечка] вельмі сумуе. Часта да нас забягае і ўсё плача. Няхай. // Журыцца. Першыя дні, калі бацька паехаў у адпачынак, Надзейка, прыходзячы дадому, сумавала. Хадкевіч. [Цімох:] — А з добрымі людзьмі ніколі сумаваць не будзеш.. ніколі самотнай сябе не адчуеш. Дубоўка. Не пішы аб тым мне, Што ўсё сумуеш, Я таксама, знаю, Сёння не засну. Тарас. / у перан. ужыв. Сумуе клён у поплаве на грудзе. Русак.
2. па кім-чым. Адчуваць душэўную трывогу, маркоту; тужыць па кім‑, чым‑н. У першы дзень Міхась сумаваў па матцы. Якімовіч. Вось і тая зямля, дзе дужэў ты і рос, Па якой сумаваў столькі зім, столькі вёсен. Кірэенка. Скажу адно, можа, ніхто так не сумуе па цёплым слове з дому, як салдат. Скрыган. // Зазнаваць патрэбу ў чым‑н.; перажываць без чаго‑н. [Марына] нярэдка сумавала па заводу. Шахавец. І трэба сказаць — сумуюць па ёй [лесарубнай справе] яго багатырскія плечы! Якімовіч. // Маркоціцца (пра жывёл). Недзе ў хляве сумавала ахрыплым голасам цялё. Чорны.
3. Нудзіцца. У хаце, быццам у вуллі, Тут сумаваць няма калі! Барадулін. Прыходзіць дадому. Сумуе адзін... Якую прыдумаць работу? Бялевіч. // Знаходзіцца ў бяздзейнасці (пра рэчы). І стаяць, сумуюць санкі, Не знайсці хлапцам гулянкі, Бо не выпаў снег. Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)