wretched [ˈretʃɪd] adj.

1. ва́рты жа́лю, гаро́тны, убо́гі, няшча́сны;

feel wretched адчува́ць сябе́ няшча́сным

2. нікчэ́мны, ніку́ды не ва́рты; дрэ́нны, ке́пскі, благі́;

wretched condi tions ке́пскія ўмо́вы;

wretched weather мярзо́тнае надво́р’е;

a wretched toothache мо́цны зубны́ боль

3. infml злашча́сны, пракля́ты;

Where’s that wretched pen? Куды згінула праклятая ручка?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)