значэ́нне ср., в разн. знач. значе́ние; (важность, значительность — ещё) зна́чимость ж.;
сло́ва «хво́ры» ў ~нні назо́ўніка — сло́во «больно́й» в значе́нии и́мени существи́тельного;
гэ́таму працэ́су надае́цца вялі́кае паліты́чнае з. — э́тому проце́ссу придаётся большо́е полити́ческое значе́ние (больша́я полити́ческая зна́чимость)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
припа́дочный
1. прил. (к припа́док) прыпа́дачны;
припа́дочные явле́ния прыпа́дачныя з’я́вы;
2. разг. (страдающий припадками какой-л. болезни) прыпа́дачны;
припа́дочный больно́й прыпа́дачны хво́ры;
3. сущ., разг. прыпа́дачны, -нага м.;
пала́та для припа́дочных пала́та для прыпа́дачных.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
дацягну́ць, -цягну́, -ця́гнеш, -ця́гне; -цягні́; -ця́гнуты; зак.
1. што. Працягнуць (у 1—3 знач.) да якой-н. мяжы.
Д. руку да паліцы.
Д. провад да вёскі.
Д. песню да канца.
2. каго-што да чаго. Цягнучы, даставіць куды-н., да чаго-н.
Д. бервяно да берага.
3. што і без дап. 3 цяжкасцю дасягнуць, даставіць да якога-н. месца (разм.).
Самалёт ледзь дацягнуў да аэрадрома.
4. што да чаго. Зацягнуць выкананне, прамарудзіць з якой-н. справай (разм.).
Д. здачу залікаў да восені.
5. Пражыць у якім-н. стане да пэўнага часу, падзеі (разм.).
Хворы дацягнуў да вясны.
Д. да зарплаты.
|| незак. даця́гваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
налічы́ць, ‑лічу, ‑лічыш, ‑лічыць; зак.
1. Лічачы, устанавіць колькасць, лік каго‑, чаго‑н. Налічыць пяць рублёў. □ Хворы ў лыжачку палічыў дваццаць кропель, валіў вадою, выпіў і паморшчыўся. Бядуля. Як толькі.. [Сяргей Карага] палічыў «дваццаць адзін», пачуўся другі стрэл, больш густы і моцны. Колас.
2. Лічачы, дабавіць лішнюю суму; пералічыць. Налічыць лішніх два рублі.
3. Вызначыць дабаўку да якой‑н. сумы; прылічыць звыш чаго‑н. Налічыць пяць рублёў пені. Налічыць працэнты на пазыку.
4. Залічыць на чый‑н. рахунак які‑н. від аплаты. Налічыць заработную плату.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скарэ́жаны, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад скарэжыць.
2. у знач. прым. Скрыўлены, сагнуты, скарабачаны. Абапал дарог усюды віднеліся адзнакі нядаўніх баёў — чорныя варонкі, скарэжаныя машыны. Мележ. Рыжая карова трэслася з холаду і тыцкалася пысай у мёрзлыя грады, дзе яшчэ аставаліся рэшткі скарэжанага на марозе капусніку і бурачніку. Чорны. Галаўнёў азірнуўся. Блізка ад яго стаяў скарэжаны танк. Дудо.
3. перан.; у знач. прым. Разм. Зменены да непазнавальнасці, скажоны. Скарэжаны твар [Міхі] стаў спакойным, праяснеў, і хворы пачаў дыхаць роўна і глыбока. Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хале́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да халеры (у 1 знач.). Халерны вібрыён. Халерная эпідэмія. // Які бывае пры халеры, выкліканы халерай. Халерны панос. // Звязаны з эпідэміяй халеры. Халерны год.
2. Які захварэў на халеру. Халерны хворы. / у знач. наз. хале́рны, ‑ага, м.; хале́рная, ‑ай, ж. Барак для халерных. // Прызначаны для хворых на халеру. Халерная бальніца.
3. Разм. груб. Вельмі дрэнны, непрыемны. [Павал:] — Я на цябе жаднае крыўды не маю. [Тамаш:] — Ну дык чаго ты звягаеш.. Што гэта за народ халерны. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сла́басць ж., в разн. знач. сла́бость; (склонность — ещё) страсть, пристра́стие ср.;
хво́ры адчува́е с. — больно́й чу́вствует сла́бость;
праяві́ць с. — прояви́ть сла́бость;
с. да аза́ртных гу́льняў — сла́бость (пристра́стие, страсть) к аза́ртным и́грам;
ша́хматы — мая́ с. — ша́хматы — моя́ сла́бость (страсть)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
sick
[ʃɪk]
1.
adj.
1) нездаро́вы, з слабы́м здаро́ўем; хво́ры
2) informal яко́му мо́ташна, мло́сна
I feel sick — мне мо́ташна, мло́сна, нядо́бра
3) хвараві́ты
a sick look — хво́ры вы́гляд
4) яко́му абры́дла, надаку́чыла
He is sick of school — Яму́ абры́дла шко́ла
5) паку́таваць, тужы́ць, ну́дзіцца
to be sick at heart — мо́цна му́чыцца, паку́таваць, тужы́ць, ну́дзіцца
6) змарне́лы, хвараві́ты
7) няспра́ўны, пашко́джаны (карабе́ль)
8) Figur. нясма́чны; зло́сны, зье́длівы (пра жарт, гу́мар)
2.
n.
хво́рыя pl.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sorry
[ˈsɑ:ri]
adj.
1) спага́длівы; засму́чаны, су́мны
(I am) so sorry — вы́бач
I am sorry that you are sick — Спачува́ю табе́, што ты хво́ры
I am sorry to say he is ill — Ён, на жа́ль, хво́ры
I feel sorry for him — Мне яго́ шкада́
You will be sorry for this some day — Вы не́калі гэ́тага пашкаду́еце
2) дрэ́нны, благі́; убо́гі; жа́лю ва́рты
to come to a sorry end — дрэ́нна ско́нчыць
a sorry sight — жа́ласнае відо́вішча
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
grim [grɪm] adj.
1. жо́рсткі, бязлі́тасны; змро́чны; суро́вы;
a grim face суро́вы твар;
grim facts жо́рсткія фа́кты;
grim news су́мная/дрэ́нная навіна́;
a grim town пану́ры го́рад;
The prospect is grim. Перспектыва змрочная.
2. рашу́чы; цвёрды;
grim determination цвёрдая рашу́часць
3. BrE, infml хво́ры;
feel grim дрэ́н на адчува́ць сябе
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)