Разм. Верашчаць, пішчаць, патрэскваць на гарачай скаварадзе (пра сала і пад.). [Андрэй:] — Неспакойны ж элемент гэта сала, да чаго сквірчыць, да чаго верашчыць.Лынькоў.У печы сквірчэла сала, і, удыхнуўшы пах смажаніны, Валянцін адчуў, які ён галодны.Сабаленка.З кухні чуваць было, як сквірчэла яешня, пах яе ўжо даносіўся сюды, у зальчык.Хадкевіч./ Пра падобныя гукі. У канторцы нікога не было. Толькі ўздыхалі маторы каларыфераў пад перакрыццямі ды сквірчэў за сцяною наждак.Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
scent2[sent]v.
1. адчува́ць пах, чуць ню́хам; ню́хаць;
scent spring in the air адчува́ць пах вясны́ ў паве́тры
2. зню́хваць, праню́хваць;
scent treachery западо́зрыць здра́ду;
scent danger адчува́ць небяспе́ку
3. душы́ць, надушы́ць;
a handkerchief scented with lavender насо́ўка з па́хам лава́нды
4. напаўня́ць па́хам/во́дарам;
The roses scented the whole garden. Увесь сад быў напоўнены водарам ружаў.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
магно́лія, ‑і, ж.
Субтрапічнае дрэва або куст з вялікімі пахучымі белымі ці ружовымі кветкамі. Моцны пах магнолій крыху дурманіў галаву.Рамановіч.І гараць сваім гарачым полымем Белыя магноліі ля хат.Калачынскі.
[Фр. magnolia ці magnolier ад уласнага імя.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грэ́чкавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да грэчкі. Грэчкавы пах. Грэчкавы цвет.
2.узнач.наз.грэ́чкавыя, ‑ых. Назва сямейства раслін класа двухдольных, да якога адносяцца грэчка, рэвень і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смалаку́рня, ‑і, ж.
Смалакурнае прадпрыемства. Сосны вакол смалакурняў стаялі чорныя, нібы асмаленыя агнём.Хомчанка.Моцны, густы пах смаляных карчоў, жывіцы, настой дзёгцю, шкіпінару плавалі ў паветры над борам, над смалакурняй.Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сты́раксавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да стыракса, уласцівы яму. Стыраксавы пах.// Які выдзяляе стыракс. Стыраксавае дрэва.//узнач.наз.сты́раксавыя, ‑ых. Сямейства дрэвавых і кустовых раслін, якія выдзяляюць пахучы бальзам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БЕНЗО́ЙНАЯ СМАЛА́,
росны ладан, смала стыраксавага дрэва (Styrax bensoin), што расце ў Паўд.-Усх. Азіі на Малайскім архіпелагу. Белае рэчыва, хутка цвярдзее і паступова цямнее на паветры, мае пах ванілі з вострым адценнем, т-ра размякчэння 75—90 °C, шчыльн. 1,10—1,17·103 кг/м³. Асн. кампаненты: бензойная і карычная кіслоты (30%), іх эфіры (60%), ванілін (1,5%). Выкарыстоўваецца як духмянае рэчыва, фіксатар паху ў парфумерыі, антысептык у касметыцы і медыцыне.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Во́нюшка ’адоніс веснавы, гарыцвет веснавы, Adonis vernalis’ (Бейл.). Да слав.voni̯a ’пах, смурод’. Дэрываты ад гэтай асновы распаўсюджаны ў славянскіх мовах для абазначэння розных раслін з рэзкім пахам. Параўн. ванючка, рус.вонючка, укр.вонючка, чэш.vonice і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
give in
а) саступа́ць, паддава́цца
б) уруча́ць
give or take — прыблі́зна
give off — вылуча́ць, выдзяля́ць (пах, газ)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
flavour1[ˈfleɪvə]n. смак, пры́смак; пах (таксама перан.);
The film gives you the flavour of Paris in the twenties. Фільм перадае атмасферу Парыжа ў дваццатыя гады.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)