приба́вить сов.
1. (добавить) дада́ць, даба́віць;
приба́вить со́ли в суп дада́ць (даба́віць) со́лі ў суп;
2. (увеличить) прыба́віць; павялі́чыць (што);
приба́вить ша́гу прыба́віць кро́ку;
приба́вить зарпла́ту прыба́віць (павялі́чыць) зарпла́ту;
3. (сказать или написать в дополнение) дада́ць;
приба́вить от себя́ дада́ць ад сябе́;
4. (в весе) разг. прыба́віць, прыба́віцца, прыбы́ць;
она́ приба́вила в ве́се не́сколько килогра́ммов яна́ прыба́віла (прыба́вілася, прыбыла́) у вазе́ на не́калькі кілагра́маў;
5. перен. (преувеличить) разг. перабо́льшыць, перавялі́чыць; (приврать) прыхлусі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стро́итьI несов.
1. (сооружать — здания, мосты, каналы, памятники и т. д., производить — машины, станки, приборы) будава́ць;
2. (изготовлять мелкие предметы, мастерить) вырабля́ць, стро́іць, рабі́ць;
3. (организовывать, создавать) стро́іць, ствара́ць;
4. (основывать — планы, мечты, надежды, предположения) стро́іць, грунтава́ць;
5. (чертить, конструировать, создавать в уме) стро́іць;
◊
стро́ить из себя́ (кого) стро́іць з сябе́ (каго);
стро́ить дурака́ (из кого-л.) стро́іць ду́рня (з каго-небудзь);
стро́ить гла́зки стро́іць во́чкі;
стро́ить ро́жу крыві́ць мо́рду;
стро́ить грима́сы стро́іць грыма́сы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
zabić się
zabi|ć się
зак.
1. забіць сябе; зрабіць сабе смерць; учыніць самазабойства (самагубства);
2. разм. забіцца, разбіцца насмерць;
~ł się spadając z konia — ён забіўся, падаючы з каня;
gotów dać się ~ć za niego — ён гатовы аддаць жыццё за яго
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
przejąć
przeją|ć
зак.
1. праняць; пранізаць; працяць;
~ł go ból — яго працяў (пранізаў) боль;
2. перахапіць, перахваціць (ліст);
3. ахапіць, ахваціць;
strach go ~ł — яго ахапіў страх;
4. прыняць на сябе (абавязкі);
5. пераняць, запазычыць;
~ć czyje ruchy — пераняць чые рухі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ergreífen
* vt
1) хапа́ць, бра́цца (за што-н.); схапі́ць, злаві́ць
2) (з)ахо́пліваць; узру́шваць
die Flucht ~ — кі́нуцца наўцёкі
die Gelégenheit ~ — скарыста́цца з наго́ды
das Wort ~ — узя́ць сло́ва
Máß- nahmen ~ — прыня́ць за́хады [ме́ры]
Besítz ~ von etw. (D) — авало́даць чым-н.
die Initiatíve ~ — узя́ць на сябе́ ініцыяты́ву
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Verpflíchtung
f -, -en
1) абавя́зак
j-m éine ~ áuferlegen — ускла́сці на каго́-н. абавя́зак, даручы́ць каму́-н. што-н.
2) абавяза́цельства
vertrágliche ~ — дагаво́рнае абавяза́цельства
éine éidliche ~ — абавяза́цельства, яко́е прыня́та пад прыся́гай
séinen ~en náchkommen* — выко́нваць свае́ абавяза́цельствы
éine ~ übernéhmen* [éingehen*] — узя́ць на сябе́ абавяза́цельства [абавя́зак]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Tür
f -, -en дзве́ры, бра́ма
vor der ~ stéhen* — быць [мець адбы́цца] неўзаба́ве
von ~ zu ~ — з до́ма ў дом
j-m die ~ wéisen* — паказа́ць каму́-н. на дзве́ры
◊ óffene ~ éinrennen* — ≅ бі́цца за пусты́ мех
kéhre vor déiner éigenen ~! — паглядзі́ ле́пей на сябе́, не лезь у чужы́я спра́вы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пакрыва́ць
1. bedécken vt; zúdecken vt;
пакрыва́ць дом (дахам) das Haus décken;
пакрыва́ць зямлёй mit Érde bedécken;
2. разм (адлегласць) zurücklegen vt;
3. (доўг, выдаткі) begléichen* vt, bestréiten* vt; ábdecken vt, tílgen vt (запазычаннасць);
4. (наносіць):
пакрыва́ць фа́брай Fárbe áuftragen*; überstréichen* vt;
пакрыва́ць ла́кам lackíeren vt;
5. разм (утойваць) verdécken vt, verstécken vt, verschléiern vt;
пакрыва́ць злачы́нства ein Verbréchen décken;
6. карт stéchen* vt;
◊ пакрыва́ць сябе́ сла́вай sich mit Ruhm bedécken;
пакрыва́ць таямні́цай in Gehéimnis hüllen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
трыма́цца
1. (за што-н, каго-н) sich an j-n, an etw. (A) hálten*;
трыма́цца за галаву́ sich an den Kopf fássen;
2. (на чым-н) hálten* vi; hängen* vi;
трыма́цца на нага́х sich auf den Béinen hálten*;
3. (прытрымлівацца): sich hálten* (чаго-н an A);
трыма́цца по́гляду, што … der Ánsicht [Méinung] sein, dass …;
4. (паводзіць сябе) sich hálten*, sich benéhmen*;
5. (утрымлівацца, захоўвацца – тс вайск) dúrchhalten* vi, áusharren vi;
◊ трыма́йся! hálte aus!, dúrchhalten!;
цяпе́р трыма́йся! pass auf!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
нацягну́ць
1. (án)spánnen vt; (án)zíehen* vt; stráffziehen* аддз vt;
нацягну́ць ле́йцы die Zügel (straff) ánziehen*;
2. (распростваючы замацаваць) áufspannen vt, áufziehen* vt;
нацягну́ць пала́тку ein Zelt áufschlagen*;
3. (адзець, абуць) (mit Mühe) ánziehen* vt;
4. (настояцца – пра чай і пад.) zíehen* vi;
5. (накрыцца) zíehen* vt;
нацягну́ць на сябе́ ко́ўдру die Décke über sich zíehen*;
6. (прынесці ў пэўнай колькасці) etw. zusámmenbringen*, zusámmenschleppen vt;
7. (завысіць адзнаку, паказчык) gében*;
нацягну́ць адзна́ку éine höhere [kaum verdíente] Zensúr gében*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)