чатырна́ццаты, ‑ая, ‑ае.

Ліч. парадк. да чатырнаццаць. Вось прайшла пад акном суседчына Нэлька. Ёй пайшоў чатырнаццаты год, і яна ўжо трымаецца, як дарослая, нявеста. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́паць несов.

1. разг. (стучать ногами) то́пать; топота́ть;

2. прост. ходи́ть;

яна́ ледзь ту́пала — она́ е́ле ходи́ла;

3. (о лошади и т.п.) бить копы́том зе́млю;

4. разг. пляса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

she

[ʃi:]

1.

pron., sing. nom. she, poss. hers

яна́

2.

n.

асо́ба або́ жывёліна жано́чага ро́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

*Жвары́га, жворы́га ’надакучлівы чалавек’ (іван., Нар. лекс., 195). Суфікс ‑ыга быццам бы ўказвае на аснову жвар‑, аднак яна выразна не суадносіцца з іншымі словамі. Калі дапускаць суаднясенне з жв‑ у шэрагу слоў, маючых значэнне балбатання, надакучлівай размовы (жвіндзіць, жвянькаць), застаецца няясным ‑n‑ і цвёрдасць ‑в‑. Не выключана іншае тлумачэнне кораня (параўн. жывы, жабрак). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Каўбы́р ’гладыш для малака’ (Касп.). Лаўчутэ (Сл., 112) мяркуе, што гэта запазычанне з балт. моў і дае ў якасці яго крыніцы літ. дыял. kaubare© kaubore ’драўляная пасудзіна, міска’. Паводле Лаўчутэ, на запазычанне указваюць абмежаваны арэал бел. слова і яго фанетычныя асаблівасці (яна лічыць, што спалучэнне ‑ар‑ было б немагчыма ў выпадку спаконвечнай роднаснасці).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́светліцца klar wrden, sich ufklären; sich herusstellen; ins Rine kmmen*; sich erwisen* (аказацца);

вы́светлілася, што яна зусі́м не вінава́тая es hat sich herusgestellt, dass sie ganz nschuldig ist

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

przeżywać

przeżywa|ć

незак.

1. перажываць;

ona bardzo to przeżywać — яна вельмі перажывае;

2. перажываць; пераносіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cechować

cech|ować

незак.

1. характарызаваць;

~uje ją pracowitość — яна вызначаецца працавітасцю (працаздольнасцю);

2. меціць; клеймаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гаўсто́рыі

(ад лац. haustor = які п’е, глытае)

1) клетачныя або тканкавыя ўтварэнні раслін, пры дапамозе якіх яны ўсмоктваюць пажыўныя рэчывы з акаляючага асяроддзя;

2) прысоскі, якімі расліна-паразіт прымацоўваецца да расліны-гаспадара і праз якія яна здабывае пажыўныя рэчывы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

падра́нак, ‑нка, м.

Спец. Звер або птушка, раненыя паляўнічым. — Што ж гэта з ёй [птушкай]? — Падранак яна, вось што. З адным вокам. Другое зарасло пухам. Бачыце?.. Карамазаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)