спамі́ж, прыназ.

Абл. Між (у 1, 2 знач.). У адным месцы .. [чалавек] спыніўся, стаў спін[а]й к лесу і спаміж кустоў глянуў на прырэчнае поле. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перело́г м., с.-х.

1. я́лавіна, -ны ж.; (залежь) абло́га, -гі ж.;

2. (поле под паром) папа́р, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

смэш

(англ. smech = удар)

удар па тэнісным мячы, які ляціць вышэй галавы, з мэтай накіраваць яго ўніз на поле праціўніка.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

краявы́

1. lokál; Orts-;

2. (пра адміністратыўна-тэрытарыяльную адзінку) Lándes-; Regionál-, regionál-;

3. тэх Rand-;

краяво́е по́ле Rándfeld n -es, -er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

насява́ць несов.

1. (на поле) насева́ть, насе́ивать;

2. (с помощью сита и т.п.) насе́ивать;

1, 2 см. насе́яць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Ільня́нішча ’поле, з якога сабралі лён або на якім папярэдняй культурай быў лён’ (ТСБМ, Мат. Гом., Жыв. сл., 149, любан.), ілья́нішча (полац., Нар. лексіка, 140); параўн. рус. дыял. илля́нище, льня́нище. Утворана сцяжэннем атрыбутыўнай канструкцыі ільняное поле з суф. ‑ішч‑а па ўзору канаплянішча, жытнішча, бульбянішча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ву́цераб ’поле пасля выкарчоўкі’ (Мат. Гом.). Гл. выцераб; да фанетыкі параўн. вузверыцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тало́ка ’поле пад папарам, дзе пасецца статак’ (Бяльк., Мат. Гом.). Гл. талака́ 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

збяле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які збялеў, стаў белым. Поле вымерла, стыў збялелы ад інею лазняк у абочынах. Пташнікаў. На пасцелі ляжаў збялелы, як палатно, чалавек. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэрадро́м, ‑а, м.

Пляцоўка для стаянкі, узлёту, пасадкі і абслугоўвання лятальных апаратаў. Аэрадром займаў вялізнае гладкае поле. Пад аэрадромнымі паветкамі сталі ў шэрагі самалёты. Бядуля.

[Ад грэч. aēr — паветра і dromos — месца для бегу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)