эласты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Гнуткі і пругкі. Твар закрывала эластычная гумавая маска з вузкімі прарэзамі для вачэй. Машара. Скрут прыхінуўся спінай да скалы, з задавальненнем адчуваючы пад эластычным касцюмам яе цвёрдасць. Шыцік.

2. перан. Мяккі, плаўны, павольны; пазбаўлены рэзкасці. Эластычныя рухі. □ Павольная, эластычная ў сваім праяўленні сутарга прайшла па ягоным целе, і чалавек, распластаўся на каменні, адкінуўшы руку з плакатам убок. Мікуліч.

3. перан. Які лёгка змяняецца пад уздзеяннем якіх‑н. умоў, які можа лёгка прыстасоўвацца да чаго‑н.

[Ад грэч. elastós — пругкі, цягучы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БА́РЫЙ

(лац. Barium),

Ba, хімічны элемент II групы перыяд. сістэмы, шчолачназямельны метал, ат. н. 56, ат. м. 137,33. Прыродны барый складаецца з 7 стабільных ізатопаў. Адкрыты ў 1774 як аксід барыю швед. хімікам К.Шэеле. Серабрыста-белы мяккі метал, tпл 727 °C, шчыльн. 3,78·103 кг/м³. Хімічна вельмі актыўны; на паветры акісляецца, з к-тамі ўтварае солі, пры награванні загараецца. У зямной кары змяшчаецца 5·10-2% па масе, існуе як мінерал барыт (асн. крыніца атрымання барыю і яго злучэнняў), вітэрыт і інш. Выкарыстоўваецца ў вакуумнай тэхніцы як паглынальнік, прысадка для антыфрыкцыйных сплаваў, чорных і каляровых металаў; у друкарскіх і падшыпнікавых сплавах.

т. 2, с. 326

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

kindly

[ˈkaɪndli]

1.

adj.

1) прыя́зны; добразычлі́вы, прыхі́льны; ве́тлы

kindly faces — прыя́зныя тва́ры

kindly criticism — прыхі́льная кры́тыка

2) прые́мны; мя́ккі, лаго́дны

2.

adv.

1) прыя́зна, добразычлі́ва

2) ве́тліва; ве́тла

I thank you kindly — шчы́ра дзя́кую вам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Кастамя́жына ’старая жывёліна’ (Шат.). Зыходнай можна лічыць форму (без суфіксальнай часткі) кастамяга ’тс’. Экспрэсіўнае па паходжанню слова. Можна меркаваць, што тут мы маем справу са складаным словам (зыходнае *kosto‑ męga < Z *kosto‑męga, да *kostь ’косць’ і *męk‑мяккі’; першапачаткова ’старая жывёліна са старымі, мяккімі ўжо касцямі’). З другога боку, ёсць такія Утварэнні, як, напрыклад, рус. костомьіга ’пакінуты ў полі касцяк’ (Даль), дзе першая частка слова тая ж, што ў кастамяжыне; некалькі розныя, але, відаць, роднасныя другія часткі⇉мяга і -мыга. Няясна. Няма ў Трубачова, Эт. сл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sleek

[sli:k]

1.

adj.

1) мя́ккі, гла́дкі, прыгла́джаны

sleek hair — гла́дка прылі́заныя валасы́

a sleek cat — кот зь мя́ккай, бліску́чай по́ўсьцю

2) хі́тры, лісьлі́вы

a sleek salesman — прадаве́ц зь лісьлі́вымі мане́рамі і гла́дкім языко́м

2.

v.t.

прыгла́джваць, прылі́зваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

smooth

[smu:ð]

1.

adj.

1) гла́дкі, ро́ўны

2) пла́ўны, спако́йны

3) мя́ккі

smooth wine — мя́ккае віно́

2.

v.t.

1) выраўно́ўваць, выгла́джваць (паве́рхню); выпрасо́ўваць

2) зьмякча́ць

3.

n.

1) выгла́джваньне

2) гла́дкае ме́сца

- smooth away

- smooth over

- smooth down

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bland

[blænd]

adj.

1) даліка́тны, лаго́дны

a bland speech — даліка́тная прамо́ва

a bland smile — лаго́дная ўсьме́шка

2) мяккі́, даліка́тны, прые́мны

a bland summer breeze — даліка́тны ле́тні ве́трык

3) бяз сма́ку (пра е́жу), без вастрыні́, на́ціску (пра прамо́ву, арты́кул)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lush

I [lʌʃ]

adj.

1) мяккі́ й сакаўны́

2) буйны́ (пра расьлі́ннасьць, траву́)

3) раско́шны, бага́ты; сакаві́ты (стыль, апавяда́ньне)

II [lʌʃ]

1.

n. Sl.

1) гарэ́лка f.

2) п’я́ніца -ы m. & f.

2.

v.

1) піць (гарэ́лку)

2) паі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zart

a

1) пяшчо́тны, ласка́вы; кво́лы

das ~e Geschlcht — сла́бы [жано́чы] пол

2) ура́злівы, даліка́тны; чу́лы, такто́ўны

3) то́нкі, мя́ккі, лёгкі; прые́мны

~e Frben — мя́ккія то́ны (фарбаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ла́скавы, ла́скывый, ла́скавенечкій ’ветлівы, далікатны ў абыходжанні’, ’мяккі, лагодны’, ’літасцівы, дабрадушны’, ’поўны ласкі, пяшчотны’ (Нас., Шат., Бяльк.; мсцісл., Нар. словатв., ТСБМ), ласка́вы ’пяшчотны’, ’дабрадушны, ветлы чалавек’, ’рахманы’, ’ліслівы’ (Сл. паўн.-зах., Мал., КЭС, лаг.), ласка́вы хлеб ’дарэмнае ўтрыманне да смерці’ (КЭС, лаг.). Націск на пачатковым складзе пад уплывам рус. мовы (ла́сковый), якое, паводле Сабалеўскага (Лекции, 81), мае ‑о‑ гістарычна няправільнае: ёсць ст.-рус. ласкавъ (XIII ст.). Тое ж у Фасмера, 2, 462. Прасл. laskavъ ’той, хто праяўляе любоў’ > ’які лашчыцца, ліслівы’ (Слаўскі, 5, 25). Да ласка (гл.). Сюды ж ласкаве́й ’зручней’ (Мат. Гом.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)