munition

[mjuˈnɪʃən]

1.

n., munitions, pl.

вайско́выя прыпа́сы (напр. стрэ́льбы, по́рах або́ бо́мбы)

2.

adj. munition plant

збро́евы заво́д

3.

v.t.

забясьпе́чваць (во́йска вае́ннымі прыпа́самі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

забяспе́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

1. Даць дастатковыя матэрыяльныя сродкі для жыцця. Забяспечыць сваю сям’ю. // чым. Даць чаго‑н. у дастатковай колькасці. Забяспечыць горад электраэнергіяй.

2. Стварыць неабходныя ўмовы для ажыццяўлення, здзяйснення чаго‑н.; гарантаваць што‑н. Забяспечыць мір ва ўсім свеце. Забяспечыць выкананне плана. □ Камсамольцы ішлі ў войска, захіналі Айчыну сабой, Каб і гораду, каб і вёскам забяспечыць Жыццё і спакой. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АРХА́ІЗМ

(ад грэч. archaios старадаўні, старажытны),

устарэлая назва сучаснай рэаліі, што абазначаецца новым словам: напр., «раць» — войска, «рамёны» — плечы. Архаічнымі могуць быць і формы слоў. Адрозніваюцца архаізмы: уласна-лексічныя («каморнік» — землямер), лексіка-семантычныя («жывот» — жыццё), лексіка-фанетычныя («кроніка» — хроніка), лексіка-акцэнталагічныя («рапо́рт» — ра́парт), лексікасловаўтваральныя («лгар» — лгун), лексіка-марфалагічныя («паэта» — паэт). Выкарыстоўваюцца ў мове як стылістычны сродак.

І.Л.Бурак.

т. 1, с. 516

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АГАФО́КЛ

(каля 361—289 да н.э.),

тыран у Сіракузах (з 316) і Сіцыліі. Вызначыўся на вайск. службе. З дапамогай войска і свабодных беднякоў скінуў алігархію і быў абвешчаны палкаводцам з неабмежаванымі паўнамоцтвамі. Адваяваў у Карфагена амаль усе грэч. гарады Сіцыліі, в-аў Керкіра (Корфу). Каля 305 прыняў тытул «цара сіцылійцаў». Памёр у час паходу ў Паўд. Італію.

т. 1, с. 73

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АБРЭГО́Н (Obregón) Альвара

(19.2.1880, Сікісіва, штат Санора, Мексіка — 17.7.1928),

мексіканскі дзярж. і ваен. дзеяч. У час рэвалюцыі 1910—17 узначаліў войска, якое скінула дыктатуру Уэрты (1914). У 1920—24 прэзідэнт Мексікі. Урад Абрэгона правёў шэраг дэмакр. рэформаў, імкнуўся да незалежнага знешнепаліт. курсу. У 1928 зноў выбраны прэзідэнтам, але забіты рэліг. фанатыкам да таго, як заступіў на пасаду.

т. 1, с. 42

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

konfiskować

konfiskowa|ć

незак. co komu канфіскаваць што, у каго;

wojsko ~ło żywność mieszkańcom wsi — войска канфіскавала жывёлу ў жыхароў вёскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Піцава́ць1 ’многа працаваць, да стомы’ (докш., Янк. Мат.; шчуч., Сцяшк. Сл.; Нар. лекс.), ст.-бел. пицовати ’нарыхтоўваць харчы і фураж для войска’ (1511 г.) са ст.-польск. picować ’тс’, ’пасці’, відаць, пры ад’ідэацыі працаваць. Сюды ж піцу́га ’працавіты чалавек’ (Касп.; ушац., Филол. сб., 1966).

Піцава́ць2 ’пакаваць, накладаць’ (навагр., Сцяшк. Сл.), ’многа накладаць, набіваць бітком’ (карэліц., Нар. сл.). Няясна. Магчыма, у сувязі з піцава́ць1; параўн. яшчэ польск. picować ’напаўняць харчамі, прадуктамі’.

Піцава́ць3 ’рэзаць тупым нажом або пілаваць тупой пілой’ (маладз., Янк. Мат.). Гукапераймальнае (?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

airborne

[ˈerbɔrn]

adj.

1)

а) узьня́ты ў паве́тра

б) пераво́жаны самалётам

airborne troops — во́йска, пераво́жанае самалётам

в) паветрана-дэса́нтны

2) перано́шаны паве́трам

airborne seeds — насе́ньне, перано́шанае ве́трам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

annihilate

[əˈnaɪəleɪt]

v.t.

1) зьніштажа́ць, зьнішча́ць, разбура́ць

The flood annihilated over thirty villages — Паво́дка зьні́шчыла больш за тры́ццаць вёсак

2) разьбіва́ць

to annihilate an army — разьбі́ць во́йска

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

embark

[ɪmˈbɑ:rk]

1.

v.i.

1) сяда́ць, грузі́цца (на карабе́ль, самалёт)

2) пачына́ць о́вую прафэ́сію, спра́ву, прадпрые́мства)

2.

v.t.

грузі́ць на карабе́ль (людзе́й, во́йска)

- embark on an adventure

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)