Verbum

анлайнавы слоўнік

military

[ˈmɪləteri]

adj.

1) вайско́вы

a military uniform — вайско́вая фо́рма

military service — вайско́вая слу́жба

military maneuvers — вайско́выя манэ́ўры

a military bearing — вайско́вая вы́праўка

2) жаўне́рскі, салда́цкі

3) вае́нны

military school — вае́нная вучэ́льня

n. the military

во́йска n., вайско́ўцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

удержа́ться

1. утрыма́цца;

удержа́ться на нога́х утрыма́цца на нага́х;

войска́ удержа́лись на ста́рых пози́циях во́йскі ўтрыма́ліся на стары́х пазі́цыях;

2. (от чего-л.) утрыма́цца, стрыма́цца;

удержа́ться от безрассу́дного посту́пка утрыма́цца (стрыма́цца) ад безразва́жнага ўчы́нку;

удержа́ться от сме́ха, слёз утрыма́цца ад сме́ху, слёз.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Стан ₁ ‘фігура, постаць чалавека’, ‘месца стаянкі, часовага пасялення’, ‘войска, адзін з ваюючых бакоў’, ‘саслоў’е, сацыяльны слой’, ‘машына ці сістэма машын’, ‘прыстасаванне’, ‘поўны камплект, набор чаго-небудзь (стан калёс)’, ‘становішча’ (ТСБМ, Нас., Ласт., Байк. і Некр., Касп., Сл. ПЗБ, Варл.), ‘талія’ (Ласт., Байк. і Некр., Касп., ТС), ‘вымераны кавалак палатна на сарочку’ (Касп.), ‘верхняя частка кашулі, сукенкі’ (Ян.), ‘фігура, постаць’ (Федар. 4), ‘сямейнае або грамадскае становішча’ (Варл.), ‘такарны станок’ (Нік., Оч.), ‘стаянка, шалаш’ (ТС), ст.-бел. станъ ‘фігура’ (Альтбаўэр), ‘адміністрацыйная адзінка’, ‘саслоўе’, ‘становішча’, ‘шлюб’, ‘ваенны лагер’ (Сташайтэне, Абстр. лекс., 71–72). Параўн. укр. стан ‘тулава; становішча, стан’, рус. стан ‘лагер, месца стаянкі’, ‘тулава, постаць чалавека’, рус.-ц.-слав. станъ ‘лагер, стаянка’, польск. stan ‘становішча, знаходжанне; чын; штат; талія’, в.-луж., н.-луж. stan ‘палатка’, чэш., славац. stan ‘шацёр, палатка’, серб.-харв. ста̑н ‘жыллё; стаў (ткацкі)’, ‘стаўка (у войску)’, славен. stȃn ‘жыллё; будова; загон; тулава; становішча’, балг., макед. стан ‘лагер; загон; постаць’, ст.-слав. станъ ‘лагер, стан’. Прасл. *stanъ ‘стан, становішча; месца знаходжання, стаянка’ — дэрыват з суф. ‑nъ ад прасл. *stati ‘стаць’ (Слаўскі, SP, 1, 115; Махэк₂, 574; Шустар-Шэўц, 1354; Борысь, 574). Роднасныя: літ. stónas ‘становішча’ (Фасмер, 3, 745: ставіць пытанне аб запазычанні з славянскага), ст.-інд. sthā́nam ‘месца; месца знаходжання’, грэч. δύστηνος; ‘той, хто знаходзіцца ў благім становішчы’, ст.-в.-ням. stân, stèn ‘стаяць’. Параўн. яшчэ асец. astœw ‘паясніца, талія’. Гл. Фасмер, 3, 745, з літ-рай; гл. яшчэ Шустар-Шэўц, 1354; ЕСУМ, 5, 394–395.

Стан ₂ ‘сузор’е Млечны шлях’ (Ласт., Стан.). Да стан ₁ са значэннем ‘войска, вайсковы лагер’, параўн. “Млечную дарогу называюць Вайсковым Станам” (Спадчына, 1990, 4, 41).

Стан ₃ ‘стан (дзеяслова)’ (ТСБМ, Гарэц., Байк. і Некр.). Відаць, самастойнае ўтварэнне на базе стан ₁ ‘становішча’, параўн. рус. залог ‘тс’, польск. strona ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

position

[pəˈzɪʃən]

1) ме́сца n.

The house is in a sheltered position — Дом стаі́ць у заці́шным ме́сцы

2) пазы́цыя f.

а) по́за, паста́ва f. (це́ла)

Sit in a more comfortable position — Сядзь зручне́й

б) ме́сца разьмяшчэ́ньня во́йска

3) стан -у m.

To be in a position — быць у ста́не

4) пра́ца, паса́да f.; стано́вішча n.

5) ранг -у m.

6) ду́мка f., пагля́д, по́гляд -у m.

What is your position on this question? — Які́ Ваш по́гляд на гэ́тую спра́ву?

разьмяшча́ць, расстаўля́ць (напр. во́йска), расклада́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

afield

[əˈfi:ld]

adv.

1) далёка ад до́му

far afield in foreign lands — далёка ад ха́ты ў чужы́х краёх

2) далёка ўбок

to go far afield — зьбі́цца з даро́гі

3) на по́лі бі́твы

to put an army afield — вы́весьці во́йска на по́ле бі́твы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

host

[hoʊst]

1) гаспада́р (які́ прыма́е гасьце́й)

2) гаспада́р гасьцёўні

3) расьлі́на або́ жывёла, зь яко́е жы́віцца паразі́т

[hoʊst]

1) вялі́кі гурт, збо́рышча, мно́ства n.

2) а́рмія f., во́йска n.

3) нябе́сныя це́лы (со́нца, зо́ркі)

4) нябе́сныя анёлы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

узбунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

1. Схіліць, падбіць па бунт, паўстанне. Узбунтаваць войска. Узбунтаваць натоўп. □ Бунтар, славуты герой беларускага народа [Ілья Гаркуша] яшчэ ў XVII стагоддзі ўзбунтаваў, узняў плугароў і сейбітаў, ганчароў і плытагонаў .. на барацьбу супраць белапольскіх магнатаў. Бялевіч.

2. перан. Прывесці ў стан непакою, трывогі; узбударажыць, усхваляваць. Узбунтаваць пачуцці. Узбунтаваць душу. □ Міхалавы словы так узбунтавалі Комліка, што ён больш не валодаў сабой. Карпаў.

3. Узняць хвалі, прывесці ў рух (звычайна пра ваду). Засмяяўшыся, .. [Люда] палажыла вядро на свой адбітак у вадзе. Вядро ўзбунтавала люстраную роўнядзь, напоўнілася. Брыль. // Узлахмаціць (валасы і пад.). Волька шпарка правяла далонню па яго [Кузёмкі] валасах, узбунтавала іх і, задзірыста засмяяўшыся, знікла за веснічкамі. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

alert

[əˈlɜ:rt]

adj.

1) пі́льны, чу́йны

2) жва́вы, шпа́ркі, паваро́тлівы

1) сыгна́л трыво́гі

2) час трыво́гі

3) Milit. сыгна́л гато́васьці да бо́ю

v.t.

1) перасьцерага́ць

2) прыво́дзіць (во́йска) ў стан гато́васьці

•

- be on the alert

- keep on the alert

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

billet

[ˈbɪlɪt]

1) о́рдэр для пасто́ю (жаўне́ра)

2) кватэ́ра f. (для пасто́ю)

3) прызначэ́ньне n., пост паста́ m., стано́вішча n.

v.t.

1) закватаро́ўваць (во́йска)

2) дава́ць кватэ́ры для пасто́ю

[ˈbɪlɪt]

1) то́ўстае пале́на n.

2) шта́ба жале́за або́ ста́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

march

[mɑ:rtʃ]

v.i.

1) маршырава́ць

2) ісьці́ пава́жнай хадо́ю

3) ісьці́ напе́рад

v.t.

1) (off) адво́дзіць каго́

2) міна́ць, прахо́дзіць ма́ршам

1) марш -у m. (перахо́д во́йска пахо́дным пара́дкам)

2) марш -у m. (музы́чны твор)

3) разьвіцьцё n., хада́ f. (падзе́яў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)