хіні́н, ‑у, м.

Белы крышталічны горкі на смак парашок, які атрымліваецца з кары хіннага дрэва і выкарыстоўваецца ў медыцыне для лячэння малярыі і ў акушэрскай практыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напа́л, -лу м.

1. (действие) нака́л, нака́лка ж.;

2. (степень свечения) нака́л;

бе́лы н. — бе́лый нака́л;

чырво́ны н. — кра́сный нака́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Буслы (сям. птушак) 2/484, гл. Белы бусел, Чорны бусел

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

парусі́навы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены, пашыты з парусіны. Бацька вылез з брычкі, прывязаў каня за прасла, зняў свой белы парусінавы картуз і паздароўкаўся з усімі за руку. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малача́евы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да малачаю. Малачаевы сок.

2. у знач. наз. малача́евыя, ‑ых. Сямейства двухдольных раслін, лісты і сцёблы якіх утрымліваюць белы сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заня́ньчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Разм.

1. Забавіць, супакоіць (дзіця). Белы не мог ніяк заняньчыць Міхаську. Чарот.

2. Няньчачы, стаміць, замучыць. Заняньчыў малога, давёў да слёз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчыпану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак. і аднакр.

Разм. Тое, што і шчыпнуць. Аднаго разу на мяне напаў вялізны белы гусак і шчыпануў за нагу. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АЛЬБІ́Т

(ад лац. albus белы),

пародаўтваральны мінерал групы плагіяклазаў Na[AlSi3O8]. Крышталі таблітчастыя трыкліннай сінганіі. Агрэгаты зярністыя, буйна- і дробнапласціністыя. Колер белы, жаўтаваты, чырванаваты. Празрысты да паўпразрыстага. Бляск шкляны. Цв. 6—6,5; крохкі. Шчыльн. каля 2,6 г/см³. Тыповы мінерал гранітных пегматытаў, нефелінавых і шчолачных сіенітаў і інш.; цалкам складае горныя пароды метасаматычнага паходжання — альбітыты. Выкарыстоўваецца ў шкляной, керамічнай, абразіўнай вытв-сцях.

Альбіт.

т. 1, с. 273

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Schímmel

I

m -s цвіль, пле́сня; бро́сня

II

m -s, - бе́лы [сі́вы] конь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

milky

[ˈmɪlki]

adj.

1) бе́лы, як малако́, мле́чны; белава́ты

2) мало́чны, до́йны

3) лаго́дны; слабы́, кво́лы; баязьлі́вы, палахлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)