ready

[ˈredi]

adj.

1) гато́вы

Dinner is ready — Абе́д гато́вы

2) ахво́чы, зго́дны

3) шпа́ркі, бы́стры, спры́тны

to have a ready wit — быць дасьці́пным

•

- get ready

- make ready

- ready money

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ail

[eɪl]

v.

1) бале́ць, даляга́ць

What ails you? —

а) Што табе́ даляга́е?

б) У чым спра́ва?

2) цярпе́ць, быць хво́рым, хварэ́ць, недамага́ць

She ailed for years — Яна́ недамага́ла гада́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wash out

а) Sl. правалі́ць экза́мэн, быць вы́кінутым са шко́лы

б) размы́ць

The road was washed out — Даро́гу размы́ла

в) папаласка́ць, вы́паласкаць

г) стра́ціць ко́лер

д) стра́ціць энэ́ргію, імпэ́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

worse

[wɜ:rs]

1.

adj.

го́ршы

2.

adv.

го́рай, горш

3.

n.

го́ршае n.

a change (a turn) for the worse — зьме́на на го́ршае

Worse cannot happen — Го́ршага ня мо́жа быць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кры́ўда ж. оби́да;

◊ кро́ўная к. — кро́вная оби́да;

быць у ~дзе — (на каго) быть в оби́де (на кого);

не дава́цца ў ~ду — не дава́ть себя́ в оби́ду;

не ў ~ду хай бу́дзе ска́зана — не в оби́ду будь ска́зано;

у цеснаце́, ды не ў ~дзе — погов. в тесноте́, да не в оби́де

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бот I м. сапо́г;

скураны́я бо́ты — ко́жаные сапоги́;

тава́р на бо́ты — сапо́жный това́р;

◊ быць пад бо́там — быть под сапого́м;

дурны́, як б. — глуп, как бара́н;

бо́ты ка́шы про́сяць — сапоги́ ка́ши про́сят;

два бо́ты па́ра — погов. два сапога́ па́ра;

шаве́ц без ~таў — погов. сапо́жник без сапо́г

бот II м., мор. бот

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ца́цка ж.

1. игру́шка; побряку́шка;

2. безделу́шка;

3. перен. игру́шка;

яна́ не хо́ча быць ~кай у яго́ рука́х — она́ не жела́ет быть игру́шкой в его́ рука́х;

◊ як (нібы́) ц. — как игру́шка;

даста́ць сабе́ ~ку — (о ране, болезни, неприятности) нажи́ть, схвати́ть;

знайсці́ сабе́ ц. — (о ненужном, бесполезном занятии) найти́ себе́ игру́шку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяжа́р, -ру м.

1. в разн. знач. тя́жесть ж.;

ц. но́шы — тя́жесть но́ши;

падня́ць ц. — подня́ть тя́жесть;

ц. ка́ры — тя́жесть наказа́ния;

ц. у галаве́ — тя́жесть в голове́;

2. перен. бре́мя ср.;

непасі́льны ц. — непоси́льное бре́мя;

○ цэнтр ~ру — центр тя́жести;

◊ скі́нуць ц. — сбро́сить бре́мя;

быць ~рам — (для каго) быть в тя́жесть (кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

не́ба, ‑а; мн. нябёсы, нябёс і нябёсаў; н.

1. Атмасфера, якая відна з зямлі — прастора ў форме купала, скляпення. Туман растаў, угары завіднелася шэрае, з сінімі прагалінамі, неба. Мележ. Нягорача свеціць сонца і далёка відаць спакойная сінь далёкіх нябёс. Скрыган. // толькі адз. Сусветная прастора, якая акружае зямлю. Карта горкага неба.

2. Па рэлігійных уяўленнях — месца, прастора, дзе знаходзяцца бог, анёлы, святыя і пад. // Боскія, вышэйшыя сілы. Хай бараніць цябе неба! Маўр.

•••

Аж небу горача (стане, будзе і пад.) гл. горача.

Вісець паміж небам і зямлёй гл. вісець.

Зоркі з неба хапаць гл. хапаць.

Капціць неба гл. капціць.

Манна з неба не сыплецца гл. манна.

Быць на сёмым (дзевятым) небе гл. быць.

Неба з аўчынку здалося — пра стан вельмі вялікага страху.

Пад адкрытым небам — не ў памяшканні, на вольным паветры.

Папасці (трапіць) пальцам у неба гл. папасці.

Узнесці (усхваліць) да неба гл. узнесці.

Як гром з яснага неба гл. гром.

Як з неба зваліўся гл. зваліцца ​1.

Як неба ад зямлі — вельмі моцна, рэзка (адрознівацца і пад.).

Як неба і зямля — нічога падобнага, поўная процілегласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

1. у што. Быць цвёрда перакананым, упэўненым у чым‑н. Верыць у перамогу. □ Веру, братцы, ў нашу сілу, Веру ў волі нашай гарт. Цётка. [Усевалад:] — Я не веру, каб чалавек з такой чулай і харошай душой, як у вас, быў помслівы і зласлівы. Скрыган. // у каго. Лічыць каго‑н. здольным здзейсніць надзеі, спадзяванні. [Надзя:] — Я верыла ў.. [Косцю], як у чалавека верыла. Разумееце, чалавека. Лынькоў.

2. у што і чаму. Прымаць за праўду, лічыць верагодным, адпаведным рэчаіснасці. Верыць у сны і прыкметы. Верыць кожнаму слову. Верыць чуткам. □ Выйду, гляну на палі, даліны — Жнуць камбайны спелыя аўсы, І не лёгка верыць успамінам Пра царскія, змрочныя часы... Лойка.

3. каму. Давяраць каму‑н. Заўважыўшы, што Васіль верыць яму, Андрэй падышоў здалёк і да галоўнага. Пальчэўскі. [Марына:] — Ты сябра мой даўні, І я табе веру. Прыходзька.

4. Быць веруючым. Верыць у бога.

•••

Верыць (паверыць) на слова — лічыць (палічыць) праўдзівымі словы, не пацверджаныя доказамі.

Не верыць сваім вушам (вачам) — вельмі здзіўляцца, пачуўшы, убачыўшы што‑н. нечаканае. Глянуў Віктар — і вачам сваім не верыць. — А дзе ж човен? Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)