Verbum

sparkle​² [ˈspɑ:kl] v. (with)

1. зіхаце́ць, іскры́цца, ззяць;

Her eyes sparkled with joy. Яе вочы свяціліся радасцю.

2. шыпе́ць, пе́ніцца, бу́лькаць (пра віно)

3. быць ажы́ўленым; вызнача́цца;

She always sparkles at parties. Яна заўжды вылучаецца на вечарынах.