zíttern

vi

1) дрыжа́ць, трэ́сціся, калаці́цца

vor Angst [Kälte] ~ — дрыжа́ць ад стра́ху [хо́ладу]

2) (vor D) дрыжа́ць (перад кім-н.), бая́цца (каго-н.)

um j-n ~ — бая́цца за каго́-н.

3) дрыжа́ць, вібры́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fréien

1.

vi (um A) сва́тацца (да каго-н.)

2.

vt паэт. жані́цца (з кім-н.), выхо́дзіць (за́муж) (за каго-н.)

◊ jung gefréit, hat níemand geréut — ≅ ра́на жэ́нішся – шкадава́ць не бу́дзеш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

przestawać

przesta|wać

незак.

1. пераставаць; кідаць;

nie ~wał pytać — ён не пераставаў задаваць пытанні;

2. (мець стасункі) вадзіцца;

kto z kim ~je, takim się staje — хто з кім павядзецца, ад таго і набярэцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trząść się

незак.

1. трэсціся, калаціцца; дрыжаць;

trząść się ze śmiechu — трэсціся ад смеху;

trząść się z zimna — дрыжаць ад холаду;

2. трэсціся, калаціцца; дрыжаць (над кім/чым);

3. трэсціся (на чым; у чым)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

блы́таць

1. (ніткі і г. д.) verwírren vt, verwíckeln vt;

2. (у расказе і г. д.) sich verwírren; fáseln vi, in Wídersprüche geráten*;

3. (збіваць з тропу) verwírren vt, írremachen аддз vt, aus dem Konzépt bríngen*;

4. (змешваць каго-н з кім-н, што-н з чым-н) verwéchseln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ро́ўны

1. (гладкі) ében, glatt;

2. (прамы) schnúrgerade, kérzengerade;

3. (раўнамерны) gléichmäßig, gléichförmig;

ро́ўныя кро́кі gléicher [geméssener] Schritt;

4. (пра характар) rúhig, geméssen;

дзе́ля ро́ўнага лі́ку rund (geréchnet);

5. gleich;

быць ро́ўнм з кім-н j-m in etw (D) gleich sein;

◊ ро́ўны ро́ўнага шука́е ≅ gleich sucht sich, gleich fíndet sich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ша́пка ж

1. Mütze f -, -n; Káppe f -, -n;

фу́травая ша́пка Pélzmütze f;

ша́пка валасо́ў díchtes Haar;

без ша́пкі bárhäuptig;

2. (загаловак газеты) Zéitungskopf m -(e)s, -köpfe;

◊ ша́пка-невідзі́мка (у казцы) Tárnkappe f -;

лама́ць ша́пку пе́рад кім-н разм j-m únterwürfig begégnen; vor j-m kríechen* [kátzbuckeln неаддз]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стральба́ ж Schíeßen n -s, Féuer n -s, Schießeréi f - (страляніна); Beschíeßung f -, -en (абстрэл);

стральба́ па кім-н, чым-н Schíeßen gégen (A); вайск баява́я стральба́ Geféchtsschießen n, Schárfschießen n;

стральба́ за́лпамі Sálvenfeuer [-vən-] n;

стральба́ з кулямётаў MG-Schíeßen n;

гарма́тная стральба́ Geschützschießen n;

стральба́ на паражэ́нне Wírkungsschießen n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

закі́нуць, -ну, -неш, -не; закі́нь; -нуты; зак.

1. каго-што. Кінуць куды-н. або далёка.

З. мяч у сетку.

З. вуду (таксама перан.: паспрабаваць папярэдне разведаць што-н. намёкам, пытаннямі; разм.).

2. што. Падняўшы, надаць чаму-н. іншае становішча.

З. нагу за нагу.

З. стрэльбу за плячо.

3. перан., каго-што. Даставіць куды-н.

З. прадукты на дачу.

З. дэсант у тыл ворага.

4. каго-што. Перастаць займацца кім-, чым-н., пакінуць каго-, што-н.

З. вучобу.

З. гаспадарку.

◊

Закінуць слова або слоўца (разм.) — пахадайнічаць за каго-н., аказаць падтрымку.

Як за сябе закінуць (разм.) — хутка і многа з’есці, выпіць.

|| незак. закіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і закі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. за́кід, -у, М -кідзе, м. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захапі́ць, -хаплю́, -хо́піш, -хо́піць; -хо́плены; зак.

1. каго-што. Хапаючы, узяць, забраць, схапіць.

З. жменю зерня.

2. каго-што. Сілай авалодаць кім-, чым-н.

З. чужую тэрыторыю.

З. у палон.

З. ініцыятыву (перан.).

3. каго-што і чаго. Узяць з сабой.

З. плашч.

З. з сабой яды.

4. перан., каго (што). Вельмі зацікавіць, прымусіць поўнасцю аддацца якой-н. справе.

Новая ідэя захапіла яго.

5. перан., каго (што). Завалодаць увагай, зачараваць.

З. гледачоў ігрой.

6. каго (што). Раптоўна застаць.

З. каго-н. дома.

Навальніца захапіла нас у полі.

7. каго-што. Панесці з сабой, захапіўшы, падхапіўшы.

Цячэнне захапіла лодку.

|| незак. захо́пліваць, -аю, -аеш, -ае і захапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 4 і 5 знач.).

|| наз. захо́п, -у, м. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)