прыбра́ць, ‑бяру, ‑бярэш, ‑бярэ; ‑бяром, ‑бераце;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Verbum
анлайнавы слоўнікз’е́сці, з’ем, з’ясі, з’есць; з’ядзім, з’ясце, з’ядуць;
1. і
2.
3. Сапсаваць, пашкодзіць, грызучы і пад. (пра насякомых, грызуноў).
4.
5.
6.
7. Сцерці, затупіць (зубы).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забі́ць 1, ‑б’ю, ‑б’еш, ‑б’е; ‑б’ём, ‑б’яце;
1. Пазбавіць жыцця,
2. Б’ючы, стукаючы па якім‑н. прадмеце, прымусіць яго ўвайсці ў што‑н.; увагнаць.
3. Закрыць наглуха, прымацаваўшы, прыбіўшы дошкі і пад.
4. Закрыць, заткнуць (адтуліну, шчыліну), туга засунуўшы ў яе што‑н.
5.
6. Перамагчы, заглушыць.
7.
•••
забі́ць 2, ‑б’ю, ‑б’еш, ‑б’е; ‑б’ём, ‑б’яце;
Пачаць біць (у 1, 7 і 8 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́біць, ‑б’ю, ‑б’еш, ‑б’е;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стра́ціць, страчу, страціш, страціць;
1. Застацца без каго‑, чаго‑н.
2. Марна, без карысці патраціць што‑н. дарагое, каштоўнае (час, грошы і пад.).
3. Перастаць мець што‑н., валодаць чым‑н.; не захаваць, не зберагчы што‑н.
4. Застацца часткова або поўнасцю без якіх‑н. уласцівасцей, якасцей, сувязей і пад.
5. Збіцца, згубіць (пра дарогу, сцежку і пад.).
6.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
КУ́РСКАЯ БІ́ТВА 1943,
адна з вырашальных
Літ.:
Колтунов Г.А., Соловьев Б.Г. Курская битва.
Кэйдин М. Курская битва — величайшее сухопутное сражение в истории // От Мюнхена до Токийского залива: Взгляд с Запада на трагические страницы истории второй мировой войны: Перевод.
Меллентин Ф. Танковые сражения 1939—1945:
Соловьев Б.Г. «Кутузов» и «Румянцев» против «Цитадели» // Военно-ист журн. 1998. № 4.
В.А.Юшкевіч.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
вы́весці, ‑веду, ‑ведзеш, ‑ведзе;
1. Ведучы, выдаліць адкуль‑н.
2. Выключыць, прымусіць выйсці са складу чаго‑н., адкуль‑н.
3. Накіроўваючы рух, паказваючы дарогу, прывесці куды‑н.
4. Перавесці ў іншае становішча, змяніць стан, дзеянне, рух.
5. Выседзець з яйца (пра птушак).
6. Вырасціць, стварыць (сорт раслін, народу жывёл, птушак).
7. Збудаваць, паставіць.
8. Зрабіць вывад, прыйсці да якой‑н. думкі.
9. Старанна і акуратна аформіць лініі, абрысы чаго‑н.
10. Апісаць, паказаць у мастацкім творы.
11. Звесці,
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спіса́ць, спішу, спішаш, спіша;
1. Перапісаць з арыгінала які‑н. тэкст; зрабіць рукапісную копію чаго‑н.
2.
3. Скласці пералік каго‑, чаго‑н., запісаць у спіс.
4. Дакументальна афармляючы, запісаць як зрасходаванае або нягоднае.
5. Звольніць (з карабля, авіяцыйнай часці і пад.); адправіць у запас.
6. Запоўніць пісьмовымі знакамі (аркуш паперы, сшытак і пад.).
7.
8.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Welt
1) свет
2)
3)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пакла́сці, ‑кладу, ‑кладзеш, ‑кладзе; ‑кладзём, ‑кладзяце;
1. Надаць каму‑, чаму‑н. ляжачае становішча, змясціць куды‑н. у такім становішчы.
2. Змясціць куды‑н., размясціць дзе‑н.
3. Тое, што і палажыць (у 2 знач.).
4. Зрабіць знак, пакінуць адбітак чаго‑н.
5. Налажыць ежы, корму.
6. Тое, што і палажыць (у 3 знач.).
7. Знесці (яйцы), каб вывесці патомства.
8.
9. З назоўнікамі «пачатак», «канец», «аснова» і г. д. утварае спалучэнні, якія маюць значэнне: зрабіць тое, што азначаюць гэтыя назоўнікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)