зні́шчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што.

1. Спыніць існаванне каго-, чаго-н., ліквідаваць.

З. прусакоў.

З. недахопы.

2. Разграміць.

З. варожыя ўмацаванні.

|| незак. знішча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. знішчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зні́шчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зні́шчу зні́шчым
2-я ас. зні́шчыш зні́шчыце
3-я ас. зні́шчыць зні́шчаць
Прошлы час
м. зні́шчыў зні́шчылі
ж. зні́шчыла
н. зні́шчыла
Загадны лад
2-я ас. зні́шчы зні́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час зні́шчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зні́шчыць сов.

1. уничто́жить, истреби́ть; перевести́; (насекомых — ещё) вы́вести;

2. (недостатки) устрани́ть, искорени́ть, ликвиди́ровать;

3. сокруши́ть;

з. варо́жыя ўмацава́нні — сокруши́ть враже́ские укрепле́ния;

4. (вывести пятна) удали́ть, уничто́жить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зні́шчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

Згубным уздзеяннем спыніць існаванне каго‑, чаго‑н. Знішчыць ваўкоў. □ На зямлі сваёй ворага знішчу, як гадзюку, яго растапчу. Астрэйка. // Ліквідаваць. Знішчыць прыгнёт. □ Была тады ўжо ў вёсцы думка — зусім знішчыць межы і вузкія палоскі. Чорны. [Лабановіча] займала адна думка: як знішчыць даклад, каб не папаў ён у рукі паліцыі? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знішча́ць, зні́шчыць

1. verníchten vt, zuníchte máchen; vertílgen vt (насякомых і г. д.); áusmerzen vt; zerstören vt (разбурыць);

2. (ліквідаваць) áufheben* vt, ábschaffen vt; beséitigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нашчэ́нт, прысл.

Зусім, поўнасцю, канчаткова.

Знішчыць н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

датла́, прысл.

Поўнасцю, зусім, канчаткова.

Хата згарэла д.

Знішчыць д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

погуби́ть сов. загубі́ць; (уничтожить) зні́шчыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́марыць, -ру, -рыш, -рыць; -аны; зак., каго (што).

Знішчыць атрутай і пад.

В. прусакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пані́шчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што.

Знішчыць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. тараканаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)