мадрэпо́ры
(іт. madrepora)
атрад марскіх кішачнаполасцевых жывёл класа каралавых паліпаў, з шкілетаў якіх утвараюцца каралавыя рыфы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мікраза́ўрыі
(н.-лац. microsauria)
атрад вымерлых земнаводных, якія лічацца зыходнымі формамі сучасных атрадаў хвастатых і бязногіх.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мікраспары́дыі
(н.-лац. microspondia)
атрад прасцейшых класа кнідаспарыдый; унутрыклетачныя паразіты беспазваночных (чарвей, ракападобных, насякомых) і рыб.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
нектры́дыі
(н.-лац. nectridia)
атрад выкапнёвых земнаводных, якія з’яўляюцца зыходнымі формамі сучасных хвастатых і бязногіх земнаводных.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тэрапсі́ды
(н.-лац. therapsida)
атрад вымерлых паўзуноў падкласа сінапсідаў (напр. дынацэфалы, дыцынадонты), якія жылі ў мезазоі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фузуліні́ды
(н.-лац. fusulinida)
атрад вымерлых форамініфераў, якія жылі ў каменнавугальным і пермскім перыядах (гл. палеазой).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
энаплі́ды
(н.-лац. enoplida)
атрад чарвей класа нематодаў, жывуць у морах, прэсных вадаёмах і ў глебе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
галаўны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да галавы (у 1 знач.). Галаўны боль. // Прызначаны для галавы. Галаўны ўбор.
2. Які ідзе ўперадзе чаго‑н.; перадавы. Галаўны мінаносец. Галаўны атрад. // Асноўны, вядучы. Галаўное прадпрыемства. Галаўная партарганізацыя.
•••
Галаўны мозг гл. мозг.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радабо́ддзе, ‑я, н.
Абл.
1. Пра рэдкія пасевы, зараснікі. Атрад памалу падцягваўся да ўскрайку лесу, дзе ў радабоддзі хмызнякоў спыніліся разведчыкі. Дзенісевіч.
2. Пра рэдка сатканую, звязаную і пад. рэч. — Гусцей ніткі кладзі, а то ў цябе нейкае радабоддзе атрымліваецца. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
podjazd, ~u
м.
1. пад’езд;
2. нечаканы напад; набег; наезд;
3. вайск. раз’езд; конны атрад
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)