Verbum

анлайнавы слоўнік

інтэграва́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.

1. Аб’яднаць (аб’ядноўваць) часткі чаго-н. у адно цэлае (спец.).

2. У матэматыцы: знайсці (знаходзіць) інтэграл дадзенай функцыі.

|| наз. інтэграва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

całka

ж. мат. інтэграл

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

інтэграва́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

1. Знайсці (знаходзіць) інтэграл пэўнай функцыі.

2. Кніжн. Аб’яднаць (аб’ядноўваць) часткі чаго‑н. у адно цэлае.

[Ад лац. integrare — узнаўляць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Integrál

n -s, -e матэм. інтэгра́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

інтэграва́ць

(лац. integrare = узнаўляць)

1) праводзіць інтэграцыю 1;

2) мат. знаходзіць інтэграл пэўнай функцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

integrate

[ˈɪntəgreɪt]

v.t.

1) аб’ядно́ўваць ча́сткі ў цэ́лае

2) уво́дзіць інтэгра́цыю (ра́савую)

3) Math. інтэграва́ць, знахо́дзіць інтэгра́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

integral

[ˈɪntɪgrəl]

adj.

1) неаддзе́льны; істо́тны, ве́льмі ва́жны

2) уве́сь; суцэ́льны, цэ́лы

3) Math. інтэгра́льны (вылічэ́ньне, раўна́ньне)

1) цэ́ласьць f., цэ́лы лік

2) Math. інтэгра́л -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

АСТРАГРА́ДСКАГА ФО́РМУЛА,

звязвае інтэграл па некаторым аб’ёме з інтэгралам па замкнёнай паверхні, што абмяжоўвае гэты аб’ём. У вектарнай форме мае выгляд: $\int_{(V)}^{} div \vec{a} dV = \oint_{(S)}^{} \vec{a} ∙ d \vec{S}$ , дзе $\vec{a}$ = $\vec{a}$ (M) — вектарнае поле, зададзенае ў кожным пункце M аб’ёму V, $div \vec{a}$ — дывергенцыя $\vec{a}$ , $\oint_{(S)}^{} \vec{a} ∙ d \vec{S}$ — паток $\vec{a}$ праз замкнёную паверхню S. Прапанавана М.В.Астраградскім (1828—31) і пашырана на n-мерную прастору (1834—38).

т. 2, с. 49

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЯЛЯ́ЦКІ Мікалай Пятровіч

(н. 27.9.1950, в. 1-я Слабодка Петрыкаўскага р-на Гомельскай вобл.),

бел. вучоныэканаміст. Д-р эканам. н. (1990), праф. (1993). Скончыў Мінскі радыётэхн. Ін-т (1972). Працаваў у ВА «Інтэграл», з 1980 — у Мінскім радыётэхн. ін-це, з 1993 — у Бел. дзярж. эканам. ун-це. Асн. кірунак навук. дзейнасці — кадравы менеджмент, прадпрымальніцкі стыль кіравання, дзелавое замежнае партнёрства, ацэнка персаналу кіравання.

Тв.:

Кадровый потенциал организаторов производства. Мн., 1990.

т. 3, с. 406

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГРЫ́НА ФО́РМУЛЫ,

формулы інтэгральнага злічэння, якія звязваюць паміж сабой інтэгралы розных тыпаў. Самая простая з іх, вядомая яшчэ Л.Эйлеру (1771), звязвае падвойны інтэграл па плоскай паверхні S з крывалінейным інтэгралам па яе мяжы L: $\int_{(L)}^{} P d x + Q d y = \int_{(S)}^{} (\frac{\partial Q}{\partial x} - \frac{\partial P}{\partial y} d x d y)$ ; яе фіз. сэнс: паток вадкасці, якая цячэ па плоскасці са скорасцю V(Q, -P) праз мяжу L, роўны інтэгралу ад інтэнсіўнасці (дывергенцыі) крыніц і сцёкаў, размеркаваных па паверхні S. Дзве інш. формулы, што звязваюць інтэгралы па аб’ёме і па паверхні, якая яго абмяжоўвае, апублікаваны Дж.Грынам у 1828 у сувязі з даследаваннямі па тэорыі патэнцыялу. Гл. таксама Астраградскага формула, Стокса формула.

Р.Т.Вальвачоў.

т. 5, с. 482

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)