Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
стэры́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, у якім або на якім шляхам стэрылізацыі знішчаны мікраарганізмы. Стэрыльны бінт. Стэрыльны шпрыц. □ На другім паверсе, у асобным пакоі, сястра памагла .. [Ярашу] надзець стэрыльны халат, шапачку, павязку і палатняныя бахілы вышэй калень.Шамякін.
2. Які стаў бясплодным у выніку стэрылізацыі (у 2 знач.).
[Лац. sterilis.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сі́каўка ‘дзіцячая цацка, маленькая помпа, якая зроблена з ствала крываўніка’ (Шат.), ‘помпа (пажарная)’, ‘шпрыц’ (Др.-Падб., Байк. і Некр.), ‘спрынцоўка’ (Гарэц.), ‘дзіцячая цацка, з якой пырскаюць вадой’ (беласт., Сл. ПЗБ), сікаўка ‘тс’ (Нас.). Укр.си́кавка ‘дзіцячая цацка’, ‘помпа (пажарная)’, рус.си́калка, сика́вица ‘пырскалка, дзіцячая цацка, зробленая з бузіны, алешнікаў і да т. п.’, ‘помпа’. Да сі́каць (Праабражэнскі, 2, 284–285; Фасмер, 3, 620).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
hypodermic
[,haɪpəˈdɜ:rmɪk]1.
adj.
падску́рны (кле́ткі)
a hypodermic injection — падску́рны ўко́л
2.
n.
1) до́за ле́ку, упы́рснутага пад ску́ру
2) шпрыц шпры́ца m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Sprítze
f -, -n
1) шпрыц
j-m éine ~ gében* — зрабі́ць каму́-н. уко́л
2) пажа́рная по́мпа; разм. пы́рскаўка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
БУЯ́ЛЬСКІ Ілья Васілевіч
(6.8.1789, с. Вараб’ёўка Чарнігаўскай вобл., Украіна — 20.12.1866),
расійскі анатам і хірург; заснавальнік вучэння пра індывід. зменлівасць. Акад. Пецярбургскай АМ (1842). Скончыў Мед.-хірург. акадэмію ў Пецярбургу (1814), працаваў у ёй (з 1821 праф.). Выкладаў пластычную анатомію ў Акадэміі мастацтваў. Навук. працы па тапаграфічнай анатоміі органаў, метадах аператыўнага лячэння сасудзістых анеўрызмаў, бальзаміраванні, замарожванні трупаў. Адзін з першых у Расіі выкарыстаў наркоз, пераліванне крыві, антысептычныя сродкі. Рацыяналізаваў хірург. інструменты (шпрыц, турнікет, шпатэль).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
укало́ць, укалю, уколеш, уколе; зак., каго-што.
1. Параніць, уваткнуўшы ў цела што‑н. вострае. Села [Глафіра] цыраваць панчоху — укалола палец і адлажыла работу па пасля.Пальчэўскі./уперан.ужыв.Ён [дзядзька] так укалоў мяне позіркам строгім, Што я ў той жа момант пабег да дзвярэй.Прыходзька.//перан. Выклікаць непрыемнае пачуццё, падобнае на адчуванне ўколу. Праходзілі апошнія нашы дні, і нейкае падсвядомае прадчуванне балюча ўкалола сэрца.Карпюк.//Разм. Зрабіць укол (у 2 знач.). Іван Іванавіч загадаў зрабіць хворай укол. Надзя скоранька набрала ў шпрыц лякарства, укалола ў руку.Арабей.
2.перан. Пакрыўдзіць, абразіць; даняць. Незалежны і паўафіцыйны тон [лейтэнанта] укалоў дзяўчыну.Карпюк.У голасе Прасі на гэты раз гучала непадробленая злосць і жаданне ўкалоць абоіх: і гаспадара і падчарыцу.Васілевіч.
3.Разм. Уваткнуць што ў што‑н. Укалоць кветку ў валасы. Укалоць пруток у клубок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
needle[ˈni:dl]n.
1. іго́лка (для шыцця, вышывання і да т.п.);
a needle and thread іго́лка з ні́ткай;
the eye of a needle/needle’s eye ву́шка іго́лкі;
thread a needle заця́гваць/прасо́ўваць ні́тку ў іго́лку
2. пруто́к, вяза́льная спі́ца;
knitting needles пруткі́
3. іго́лка для ін’е́кцый;
a hypodermic needlemed.шпрыц/іго́лка для падску́рных ін’е́кцый
4. стрэ́лка;
the needle of a compass стрэ́лка ко́мпаса
5. іглі́ца, шыпу́лька;
pine needles іглі́ца хво́і/сасны́
6.infml з’е́длівая заўва́га, шпі́лька, падко́лка
♦
look for a needle in a haystackinfml шука́ць іго́лку ў сто́зе се́на
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)